Τη συνδρομή της Ε.Ε. στην αντιμετώπιση των καταστροφών στο βαμβάκι ζητά η Μιλένα Αποστολάκη
Η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Μιλένα Αποστολάκη, εκπροσώπησε τη χώρα στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας – Αλιείας της 26ης Οκτωβρίου, στο Λουξεμβούργο.
Η κ. Αποστολάκη έθεσε το πρόβλημα των καταστροφών που προκάλεσε στο βαμβάκι η εκτεταμένη προσβολή από το πράσινο σκουλήκι. Τόνισε την ανάγκη να αντισταθμιστούν οι απώλειες των γεωργών, εντός του πλαισίου της υφιστάμενης κοινοτικής νομοθεσίας και ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κάνει κάθε προσπάθεια για άμεση έγκριση του ελληνικού αιτήματος.
Όπως δήλωσε η Υφυπουργός, η έγκαιρη πληρωμή των αποζημιώσεων, σε συνδυασμό με την εξατομίκευση των ζημιών, για την αποφυγή κάθε αδικίας και την κατοχύρωση της συνδεδεμένης ενίσχυσης σε όλους τους βαμβακοπαραγωγούς, θα επιτρέψει σε ένα δυναμικό κλάδο την απρόσκοπτη συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας, προστατεύοντας έτσι, όχι μόνο το εισόδημα των γεωργών, αλλά και την ανάπτυξη των περιοχών όπου συγκεντρώνεται η βαμβακοκαλλιέργεια.
Από τα άλλα θέματα που απασχόλησαν το Συμβούλιο, σημειώνεται η ευθυγράμμιση δυο βασικών κανονισμών της Κ.Α.Π, εκείνων των Άμεσων Ενισχύσεων και της Αγροτικής Ανάπτυξης, στη νέα Συνθήκη της Λισσαβόνας, και ειδικότερα η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην Επιτροπή κατά τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων.
Στην τοποθέτησή της, η Υφυπουργός τόνισε την ανάγκη προσεκτικής εξέτασης των θεμάτων, για τα οποία η λήψη απόφασης θα εκχωρηθεί στην Επιτροπή, ώστε να μην υπάρχουν ασάφειες και να εξασφαλίζεται η συμβολή των κρατών-μελών στην διαδικασία λήψης των αποφάσεων.
Επισήμανε επίσης ότι η συζήτηση του θέματος πρέπει να συνδυαστεί τόσο με ρυθμίσεις που θα οδηγούν σε μεγαλύτερη απλούστευση και διοικητική ελάφρυνση στην εφαρμογή της Κ.Α.Π, όσο και με ουσιαστικές βελτιώσεις. Τέτοιες βελτιώσεις μπορούν ενδεικτικά να είναι η επιλεξιμότητα του Φ.Π.Α. στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, αλλά και η μεγαλύτερη ευελιξία για τα κράτη-μέλη να ορίζουν και άλλες ορεινές και με ειδικά μειονεκτήματα περιοχές προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος εγκατάλειψης αυτών των περιοχών και η μη αξιοποίηση των φυσικών τους πόρων.
