Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας ήρθε στην πόλη της Ν.Ορεστιάδας με την παράσταση “Επτά επί Θήβας” του Αισχύλου.
Μια δυνατή ομάδα ηθοποιών μαζί με τον “δικό” μας Γιάννη Στάνκογλου στον ρόλο του Ετεοκλή που τους κέρδισε όλους…
Ο ποιητικός λόγος του Αισχύλου με την μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα κατάφερε να συγκινήσει το κοινό της Ν.Ορεστιάδας.
Μια τραγωδία γραμμένη στην Αρχαία Ελλάδα, για τους Αρχαίους Έλληνες ,που ήταν σαν να γράφτηκε σήμερα…
Η αγωνία του ποιος θα κρατήσει την εξουσία με οποιοδήποτε κόστος για την πατρίδα και τον λαό…
Ένας αγώνας και μια μάχη που δεν έχει νικητή…κι έχει σίγουρα έναν χαμένο…τον άνθρωπο. Σκηνοθετημένη με τόσο σημερινό τρόπο από τον Τσέζαρις Γκραουζίνις κατάφερε να προκαλέσει δυνατά συναισθήματα…
Τα σκηνικά δυο σκάλες …μια σκαλωσιά… κι ένα σκαμπώ …ήταν όμως αρκετά για να συμπληρώσουν την εικόνα.
Λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση οι ηθοποιοί ήρθαν κι ανακατεύτηκαν με το κοινό…ήταν σαν να δίνονταν ένας ρόλος και στο κοινό…έτσι όταν κατέβηκαν στην σκηνή μας παρέσυραν να συμμετέχουμε με τα συναισθήματα μας που με τα λόγια του Αισχύλου πήγαιναν πολύ εύκολα από το γέλιο στην συγκίνηση …
Το ντύσιμο των ηθοποιών σημερινό…για τα σκηνικά και τα κοστούμια υπεύθυνη είναι η Κέννυ Μακ Λέλλαν.Ο χορός μας συνεπήρε και μας τραβούσε από την μια στον φόβο κι από την άλλη στον θυμό…
Μια τραγωδία γραμμένη στην Αρχαία Ελλάδα, για τους Αρχαίους Έλληνες ,που ήταν σαν να γράφτηκε σήμερα…
Η αγωνία του ποιος θα κρατήσει την εξουσία με οποιοδήποτε κόστος για την πατρίδα και τον λαό…
Ένας αγώνας και μια μάχη που δεν έχει νικητή…κι έχει σίγουρα έναν χαμένο…τον άνθρωπο. Σκηνοθετημένη με τόσο σημερινό τρόπο από τον Τσέζαρις Γκραουζίνις κατάφερε να προκαλέσει δυνατά συναισθήματα…
Τα σκηνικά δυο σκάλες …μια σκαλωσιά… κι ένα σκαμπώ …ήταν όμως αρκετά για να συμπληρώσουν την εικόνα.
Λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση οι ηθοποιοί ήρθαν κι ανακατεύτηκαν με το κοινό…ήταν σαν να δίνονταν ένας ρόλος και στο κοινό…έτσι όταν κατέβηκαν στην σκηνή μας παρέσυραν να συμμετέχουμε με τα συναισθήματα μας που με τα λόγια του Αισχύλου πήγαιναν πολύ εύκολα από το γέλιο στην συγκίνηση …
Το ντύσιμο των ηθοποιών σημερινό…για τα σκηνικά και τα κοστούμια υπεύθυνη είναι η Κέννυ Μακ Λέλλαν.Ο χορός μας συνεπήρε και μας τραβούσε από την μια στον φόβο κι από την άλλη στον θυμό…
Σίγουρα αυτό που βλέπαμε έδενε τέλεια με την μουσική του Δημήτρη Θεοχάρη.
Δυνατή η πάλη του Ετεοκλή με τον Πολυνείκη,των δυο αδερφών,όσο για την ένταση της μας έκανε να κρατήσουμε και την ανάσα μας…
ενώ έκανε τον ήχο των δυο σπαθιών που πολύ ευρηματικά αντικαταστάθηκαν από μουσικά πιατίνια να ακούγεται εκκωφαντικά στο “μέσα”μας… και σε όλο το ανοιχτό θέατρο…
Στο τέλος οι θεατές όρθιοι χειροκρότησαν τους ηθοποιούς για να τους πουν ένα μεγάλο μπράβο…
“…η ανδρεία είναι η μάνα της νίκης και γυναίκα του νικητή ..”έλεγε κάπου στην αρχή του έργου ο Ετεοκλής(Γιάννης Στάνκογλου) με τον λόγο του Αισχύλου και στον επίλογο της τραγωδίας ο χορός υπογράμμιζε ότι “…οι αρχηγοί και οι νόμοι τους έρχονται και φεύγουν…οι άνθρωποι και η πατρίδα μένουν εδώ…”
Φεύγοντας αυτά τα δυο στριφογύριζαν στο μυαλό…
Το θέατρο ήταν γεμάτο και τους είδα όλους εκεί…
οι κουβέντες άρχισαν κι εννοείται ότι το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να μου πουν την γνώμη τους…
Ήταν μια φανταστική παράσταση. Τρομερή ενέργεια που έβγαινε από όλους τους ηθοποιούς. Πολύ ωραία μουσική επένδυση και επαγγελματισμός. Ο Στάνκογλου φανταστικός, επιβλητικός ,αληθινός και πολύ πιο πάνω από τα στάνταρ της τηλεόρασης.Αντώνης Νεμτσίδης – Μάρα Νικολαίδου
αποτυπώθηκε στην κυριολεξία η εκκωφαντική ησυχία που επικρατούσε σε όλη τη διάρκεια της παράστασης… Από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο. Νομίζω ότι το έργο παιζόταν σε δύο σκηνές! Στην μία σκηνή πρωταγωνιστούσαν οι ηθοποιοί που για πρώτη φορά είδα, βίωσα, αισθάνθηκα, εισέπραξα αυτό το ‘’ηθοποιός σημαίνει φως…’’. Στην μία την κεντρική σκηνή λοιπόν έλαμπαν εκείνοι και στη δεύτερη την δική μας σκηνή, έλαμπε ο κόσμος που είχε μαγευτεί από την λάμψη τους, είχε γεμίσει η ψυχή του από συναισθήματα (που ψηλώνουν)και ζούσε μαζί τους όλο το μεγαλείο του τραγικού ποιητή Αισχύλου…το σπουδαίο, το ξεχωριστό με κάποιους ερμηνευτές είναι ότι δεν παίζουν απλά έναν ρόλο (τέτοιοι υπάρχουν πολλοί γύρω μας) αλλά τον φορούν, τον κάνουν δέρμα πάνω απ’ το δέρμα τους…αίμα μέσα στο αίμα τους, γίνονται ένα με τον ρόλο και ο θεατής δεν ξεχωρίζει αν έχει απέναντί του τον δικό μας Γιάννη Στάνκογλου ή τον Ετεοκλή του Αισχύλου… Να, όταν ζω τόσο μεγάλες στιγμές, λέω πως είμαστε ευλογημένη ράτσα και άξιοι συνεχιστές των αρχαίων προγόνων μας…νομίζω ότι σταθήκαμε πολύ τυχεροί όλοι, γιατί εκεί στον πευκώνα συναντηθήκαμε και συμπορευτήκαμε για δύο ολόκληρες ώρες με τον πολιτισμό!Σοφία Ντούπη
Μια εξαιρετικά καλή παράσταση,με υπέροχες ερμηνείες,καταπληκτική μουσική,έναν εναρμονισμένο χορό και τέλος έναν Στάνκογλου που μας έδειξε για άλλη μια φορά το πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι ….. και πόσο τυχεροί είμαστε εμείς που είναι συμπατριώτης μας!!!Δέσποινα Κιουγλού
Αν και δεν ήταν από τις αγαπημένες μου τραγωδίες, αν και ήταν η τρίτη φορά που θα έβλεπα την συγκεκριμένη παράσταση, αν και άφησα το μωρό μου για πρώτη φορά να κοιμηθεί με τον μπαμπά του και ήμουν μέσα στο άγχος… Μπορώ να πω ότι η παράσταση με εξέπληξε ευχάριστα. Όλοι οι συντελεστές, από τον πιο μικρό ρόλο μέχρι τον πρωταγωνιστή ήταν απόλυτα μέσα στο ρόλο και κατάφεραν να καθηλώσουν και να συγκινήσουν τον θεατή. Υπέροχη κινησιολογία, η παραμικρή κίνηση των ηθοποιών ήταν τόσο μελετημένη… που νόμιζες ότι μέχρι και οι φλέβες από το λαιμό τους υπακούν στο έργο. Τα λιτά σκηνικά και τα κουστούμια ήταν απαραίτητα για να επικεντρωθεί ο θεατής στην ερμηνεία των ηθοποιών. Ο Στάνκογλου ήταν εκπληκτικός, μακάρι να έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε συχνότερα τέτοιου βεληνεκούς δουλειές!Κυριακή Γκακίδου
Η παράσταση ήταν ανυψωτική και αποκαλυπτική! Μια ιστορία που παρόλο την ήξερα πολύ καλά, την ένοιωσα για πρώτη φορά. Ο χορός μου κράτησε το χέρι στο πρώτο λεπτό του έργου και με έσυρε μαζί του μέσα στις εναλλαγές των συναισθημάτων. Έφτιαξαν εικόνες με τα λόγια τους, με τα χέρια τους, με τα μάτια τους… και αν και στατικοί και αμίλητοι κάποιες στιγμές σε έκαναν να νιώθεις την ένταση την ενέργεια και τον πόνο. Εκπληκτική η σκηνοθετική προσέγγιση, αποκάλυψη οι ηθοποιοί, πολλές οι εικόνες και τα λόγια μου δεν φτάνουν. Και στο τέλος ήρθε η κάθαρση. Θα ταν ικανοποιημένος ο Αισχύλος και η παρέα του.Έφη Παπαϊωάννου
Ήθελα πριν φύγω να πω στον Γιάννη Στάνκογλου ότι ήταν εξαιρετικός αλλά σκέφτηκα ότι ήταν σίγουρα κουρασμένος από την ένταση της παράστασης όπως και οι υπόλοιποι…σκέφτηκα τι καλά κάναμε που βρεθήκαμε και συνομιλήσαμε μαζί πριν από την παράσταση, στο Ράδιο Έβρος παρέα με τους ακροατές της εκπομπής “Άρωμα Μελωδίας”.
Επιμέλεια Αναστασία Πατλακίδου – Άρωμα Μελωδίας.
