Ο Σεπτέμβρης σε πάει σχολείο…
Το τέλος του καλοκαιριού οι πιο πολλοί το συνειδητοποιούν με το άνοιγμα των σχολείων…
Οι μαθητές επιστρέφουν στα θρανία και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…
Ο Σεπτέμβρης, ο μήνας που ανοίγουν τα σχολεία κι έτσι ‘ξαφνικά’ μετά το χτύπημα του σχολικού κουδουνιού όλοι έχουν ένα πρόγραμμα και αφήνουν πίσω την καλοκαιρινή ραστώνη.
Δάσκαλοι, μαθητές, γονείς αρχίζουν την καινούρια χρόνια και σχεδιάζουν, προγραμματίζουν, βάζουν στόχους.
Μια καθημερινή ιστορία για τις οικογένειες ξεκινάει…ξυπνητήρια…πρωινό ξύπνημα…πρόγραμμα…βιβλία..
Όπως σε κάθε ξεκίνημα έτσι και στη νέα σχολική χρονιά μπορείς να επαναπροσδιορίσεις τα πράγματα, να βάλεις άλλες βάσεις να θέσεις νέους στόχους…
Καινούρια σχέδια για παιδιά και γονείς…
Για τα πρωτάκια η πρώτη μέρα στο σχολείο είναι ξεχωριστή, ιδιαίτερη και συγκινητική…
το ίδιο και για τους γονείς…
Όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα θα θυμάμαι την πρώτη μέρα που πήγε στο σχολείο το δικό μου πρωτάκι, ο γιός μου…
Όσο για τα χρόνια που πήγαινα εγώ στο σχολείο…
η σχολική ποδιά τα “σκέπαζε” όλα…δεν υπήρχαν διαφορές στο ντύσιμο και ούτε σ’ ένοιαζε τι θα φορέσεις το πρωί…η ποδιά ήταν μέρος της σχολικής μας ζωής…δεν ένοιωθε καμμιά μειονεκτικά γιατί όλες φορούσαμε την ίδια ποδιά…άντε ίσως κάποιες,ελάχιστες, να ξεχώριζαν γιατί φορούσαν ποδιά Τσεκλένη…
Όταν ανοίγουν τα σχολεία το μυαλό του καθενός επιστρέφει στα δικά του μαθητικά χρόνια…στους δικούς του συμμαθητές…στους δικούς του δασκάλους…και κάτι θυμάται, ξεχωριστό, από τον καθένα…
Και κάθε φορά η μνήμη θα επιστρέφει πολύ πίσω…εκεί που την πρώτη μέρα του σχολείου πηγαίναμε με τον μπαμπά μου στον κ.Μπουτάκη για να διαλέξουμε τις τσάντες μας, ο αδερφός μου κι εγώ…
εννοείται όχι κάθε χρόνο καινούρια τσάντα…
Η μυρωδιά από εκείνες τις δερμάτινες τσάντες έχει μείνει ανεξίτηλη κι επιστρέφει κάθε καινούρια σχολική χρονιά…
Επιμέλεια Αναστασία Πατλακίδου – Άρωμα Μελωδίας
