Στο μικροσκόπιο μεταφορές εμβασμάτων από 100.000 ευρώ και άνω

Πρόσβαση σε όλες τις κινήσεις για μεταφορές εμβασμάτων ύψους 100.000 ευρώ, που έγιναν στο εξωτερικό τον τελευταίο χρόνο, έχει το υπουργείο Οικονομικών, ακόμα και αν το ποσό αυτό δεν αφορά μόνο μία συναλλαγή, αλλά διακινήθηκε μέσα από πολυάριθμες συναλλαγές, που συνολικά αθροίζουν το παραπάνω όριο. Το όριο των 100.000 ευρώ δεν περιορίζεται στα εμβάσματα που έγιναν μέσω μιας μόνο τράπεζας. Αφορά και τις κινήσεις που έγιναν κατά τον προηγούμενο χρόνο από ένα δικαιούχο εφάπαξ ή τμηματικά και από διαφορετικές τράπεζες, αθροίζοντας τελικά το «ύποπτο» όριο.

Με τον τρόπο αυτό το υπουργείο Οικονομικών αποκτά πλήρη πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία των πολιτών που μετέφεραν χρήματα είτε σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού είτε σε άλλους κωδικούς για την αγορά επενδυτικών προϊόντων, ομολογιακών τίτλων, αμοιβαίων κεφαλαίων ή τραπεζοασφαλιστικών προϊόντων. Τα σχετικά στοιχεία είναι υποχρεωμένες να γνωστοποιούν οι τράπεζες στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ σε περίπτωση που υπάρχουν υπόνοιες ότι τα χρήματα αυτά αποτελούν προϊόν φοροδιαφυγής, έχουν αντίστοιχη υποχρέωση να τα γνωστοποιούν στην Αρχή Καταπολέμησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες.

Ο κατάλογος των συναλλαγών για τις οποίες οι τράπεζες οφείλουν να δείχνουν «αυξημένη δέουσα επιμέλεια» είναι μακρύς και επεκτείνεται σε μια σειρά κινήσεων όπως η κατάθεση ή η ανάληψη συστηματικά ποσών τα οποία είναι χαμηλότερα από το εκάστοτε όριο που απαιτείται για την εφαρμογή της διαδικασίας πιστοποίησης του πελάτη, δηλαδή τις 15.000 ευρώ – είτε σε μία είτε σε πολλές πράξεις και τα οποία δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα του καταθέτη. Αντίστοιχα «ύποπτη» μπορεί να είναι:

• Η επαναδραστηριοποίηση αδρανούς λογαριασμού φυσικού προσώπου έπειτα από πολύ καιρό ή εταιρειών κατόπιν μακράς περιόδου αδράνειας.
• Το άνοιγμα λογαριασμών που δεν εμφανίζουν κίνηση ανάλογα με το οικονομικό προφίλ του πελάτη και χρησιμοποιούνται μόνο για μεταφορές κεφαλαίων.
• Η αγορά ή η πώληση τίτλων χωρίς προφανή οικονομικό σκοπό και που καταλήγει σε συστηματική ζημία του επενδυτή.
• Η αποπληρωμή δανείων χωρίς να δικαιολογείται από το εισόδημα του φορολογουμένου.
• Οι μεταφορές ποσών σε χώρες που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι ή αφορούν offshore.