Τέλος για το Σύλλογο Ορεστιαδιτών Θεσσαλονίκης – Θ. Χατζηαντωνίου: Βοηθήστε μας να αντέξουμε, έλεγα… Δεν είχαμε καμία βοήθεια
“Κάθε φορά που έρχομαι στην Ορεστιάδα αισθάνομαι ξένος στη γενέτειρά μου”…
Η είδηση πως έπαυσε τη λειτουργία του ο Σύλλογος Ορεστιαδιτών Θεσσαλονίκης προβληματίζει. Αυτή την επετειακή χρονιά, που η πόλη γιορτάζει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της ως η νεώτερη πόλη της σύγχρονης Ελλάδας, η απώλεια ενός συλλόγου Ορεστιαδιτών της διασποράς σηματοδοτεί κάτι που προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε με καλεσμένο στο Εβροσκόπιο τον (πρώην) Πρόεδρο του (πρώην) Συλλόγου, κ. Θέμη Χατζηαντωνίου.
Ο κ. Χατζηαντωνίου περιέγραψε την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η οποία και οδήγησε στην παύση λειτουργίας του Συλλόγου. Οικονομικές απαιτήσεις για την ενοικίαση χώρου στις οποίες δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν, αλλά – κυρίως – η έλλειψη ενδιαφέροντος των Ορεστιαδιτών που ζουν στη Θεσσαλονίκη να μείνει ζωντανός αυτός ο κόμβος δεσμού με τη γενέτειρά τους, αποτέλεσαν καθοριστικούς ανασταλτικούς παράγοντες.
Ξεκίνησαν το 1989 με 400 μέλη και πλέον τα τελευταία χρόνια ούτε τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου δεν μπορούσαν να παραβρεθούν στα καλέσματα. Ζήτησε βοήθεια, όπως είπε, πολλές φορές και από τους ντόπιους όταν ερχόταν στην πόλη: “Όσες φορές βρέθηκα στην Ορεστιάδα είχα κάνει έκκληση: όσους ξέρετε, όσους γνωρίζετε που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη, ενημερώστε τους. Κι αν σας πως ότι ούτε ένας έχει έρθει;… Δεν είχαμε καμία βοήθεια“, υποστήριξε ο κ. Χατζηαντωνίου, Μέχρι και ανεπίσημα στο Δήμο Ορεστιάδας “‘έκκληση από τηλεφώνου έκανα, βοηθήστε μας να αντέξουμε“, τόνισε. “Αλλά η αξιοπρέπεια πάντα προέχει. Δεν μπορούσαν να μας λένε ότι χρωστάτε ενοίκια, χρωστάτε ΕΝΦΙΑ, χρωστάτε κοινόχρηστα. Δεν μπορούσαμε να το αντέχουμε αυτό“. Παράλληλα, “εμείς λόγω ηλικίας είμαστε στο τέλος“, σημείωσε με την κυνική αυτή διατύπωση. “Είχαμε ανοίξει τις αγκαλιές μας στη νέα γενιά, έπρεπε να το κάνουμε αυτό, αλλά η νέα γενιά έλλειψε“. Ο ίδιος άλλωστε έχει φτάσει 86 ετών και οι περισσότεροι στο Δ.Σ. ήταν πάνω από 80, όπως ανέφερε. “Δεν μπορώ να ξεχάσω την Ορεστιάδα, που έφυγα λόγω της δουλειάς μου 18-19 χρονών. Μόνο όταν πεθάνω. Τώρα όμως κάθε φορά που έρχομαι, με πολλή λύπη το λέω, αισθάνομαι ξένος στη γενέτειρά μου“, δήλωσε και “αφήστε με να σταματήσω εδώ“, είπε αποφεύγοντας να εξηγήσει το λόγο της ιδιαίτερης συγκινησιακής φόρτισης, αν και επί της ουσίας “μίλησε” έτσι ακόμη πιο δυνατά. “Αυτή η συγκίνηση… Όταν μιλάω για την Ορεστιάδα πάντα συγκινούμαι“, εξομολογήθηκε.
Έκκληση στους νέους Ορεστιαδίτες της Θεσσαλονίκης – Μπορείτε να ξαναζωντανέψετε το Σύλλογο
Αποφορτίζοντας την ατμόσφαιρα, ο κ. Χατζηαντωνίου ευχήθηκε η δημοσιοποίηση του θέματος να ευαισθητοποιήσει και να ενεργοποιήσει Ορεστιαδίτες της Θεσσαλονίκης να ξαναζωντανέψουν το Σύλλογο, ως μέσο με το οποίο μπορεί διαρκώς να εκφράζεται η αγάπη, οι αναμνήσεις, η ιστορία και η αξία της πόλης. Να συνεχίσει να υπάρχει ένα σημείο αναφοράς για την Ορεστιάδα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ειδικά τώρα που ξεκινάει μία νέα περίοδος μπαίνοντας η πόλη στο δεύτερο αιώνα ζωής της και έχει και η ίδια την ανάγκη να αντέξει στις προκλήσεις των καιρών που καταστούν αβέβαιο το μέλλον της.
ΕΔΩ >> Ομάδα Ορεστιαδιτών Θεσσαλονίκης << το σημείο επικοινωνίας και επαφής μέσω Fecebook:
Ακούστε αναλυτικά:
