Θεόφιλος, ο Έλληνας λαϊκός ζωγράφος (1868-1934)

Ο ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ πέθανε στις 24 Μαρτίου του 1934.
Γεννήθηκε στην Βαρειά της Μυτιλήνης και είναι από τους πιο γνωστούς Έλληνες ζωγράφους.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα λόγω της ισχνής κράσης του αλλά και της αριστεροχειρίας του
Οι αριστερόχειρες τότε θεωρούνταν μειονεκτικά άτομα και προκαλούσαν αρνητικά σχόλια.
Οι γονείς και οι δάσκαλοι του προσπάθησαν με καταπιεστικό και μερικές φορές βίαιο τρόπο να του αλλάξουν χέρι γραφής και να τον κάνουν δεξιόχειρα.Ο μικρός Θεόφιλος βρήκε αποκούμπι και διέξοδο στην ζωγραφική.
Πολύ νέος φεύγει από την Μυτιλήνη για την Σμύρνη την πόλη με τους πολλούς Έλληνες που ήταν το οικονομικό κέντρο της Μικράς Ασίας.Εκεί δουλεύει και παράλληλα ζωγραφίζει. Στην Σμύρνη θα διαμορφώσει την εικαστική του γλώσσα κι έκφραση με θέματα από την αρχαιότητα,το Βυζάντιο, την νεώτερη Ελλάδα και την επανάσταση του ’21.
Στην Σμύρνη  κάνει την ζωγραφική επάγγελμα.
Από πολύ νέος υιοθετεί την εθνική ενδυμασία της φουστανέλας και κυκλοφορεί καθημερινά ντυμένος με φουστανέλα ενώ τις Αποκριές ντύνεται Μέγας Αλέξανδρος με στολή δικής του επινόησης.
Υπήρξε πάντα φτωχός και συχνά ζωγράφιζε τους τοίχους σε σπίτια και καφενεία για να κερδίσει ένα πιάτο φαγητό.
Ο Θεόφιλος μιλάει στην ψυχή των ανθρώπων με την απλότητα του και την λαική του έκφραση.
Ο Γάλλος Τεριάντ τεχνοκριτικός,εκδότης καλλιτεχνικών εντύπων και συλλέκτης έργων όταν τον ανακάλυψε ενθουσιάστηκε και σε συνέντευξη του τον χαρακτήρισε “Μεγάλο Έλληνα Ζωγράφο”.
Ο Τάκης Μπαρλάς αποκαλεί τον Θεόφιλο “Παπαδιαμάντη της Ζωγραφικής”και ο Γιώργος Σεφέρης τον συσχέτιζε με τον Μακρυγιάννη.
Ο Τσαρούχης θαύμαζε την χρωματική ευδαιμονία και την λάμψη της ζωγραφικής του Θεόφιλου,τον ενθουσιασμό και τοναυθορμητισμό του κι έλεγε ότι “αιώνια θα σκανδαλίζει αυτούς που θέλησαν πάντα να βολευτούν”.
Όλο το έργο του Θεόφιλου έχει κηρυχτεί εθνική πολιτιστική κληρονομιά.
Στο Λούβρο έκανε το 1961  μια μεγάλη αναδρομική έκθεση και μετά θάνατον πολλά έργα του ταξίδεψαν σε πολλές γωνιές του κόσμο. Ο Τεριάντ  χρηματοδότησε την ίδρυση του μουσείου Θεόφιλου στην γενέτειρά του Βαρειά στην Λέσβο(1965)όπου φιλοξενούνται 86 πίνακες του ζωγράφου.
Επίσης ως μουσείο Θεόφιλου λειτουργεί το σπίτι του Κοντού στην Ανακασιά του δήμου Ιωλκού όπου ο Θεόφιλος ζωγράφισε τους τοίχους.

επιμέλεια Αναστασία Πατλακίδου- Άρωμα Μελωδίας