Χαιρετισμός Δημάρχου Ορεστιάδας, κ. Δημήτρη Μουζά στην Ημερίδα Καταναλωτικής Συνείδησης
Για πολλά χρόνια ακούγαμε απόψεις για κοινωνική επιχειρηματικότητα, για σχέδια και πολιτικές ανάπτυξης της υπαίθρου και της περιφέρειας.
Ειδικοί επιστήμονες, σύμβουλοι, εταιρείες μελετών, ευρωπαϊκά προγράμματα, επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις, δημιούργησαν ένα κλίμα ευφορίας και έναν κύκλο διαχείρισης χρημάτων που κράτησε για πολλά χρόνια.
Τελικά φτάσαμε στο σήμερα. Στη σημερινή κατάσταση που όλοι πια γνωρίζουμε και όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας.
Στην προεκλογική περίοδο του 2010 έλεγα ότι δε θα υποσχεθώ προγράμματα, μεγάλα έργα και λοιπά μεγαλεπήβολα σχέδια, γιατί έρχονται δύσκολα χρόνια. Από τότε ακόμα έλεγα ότι στα χρόνια που έρχονται θα πρέπει να δώσουμε βάρος στην αλληλεγγύη, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντέξουμε, βοηθώντας ο ένας τον άλλον και μην περιμένοντας κάτι από την κεντρική εξουσία.
Δυστυχώς οι προβλέψεις μου βγήκαν αληθινές.
Έτσι λοιπόν και σήμερα δε θα πουλήσω ελπίδες, αναφέροντας πρωτοβουλίες και σχέδια. Θα μιλήσω για την πραγματική κατάσταση. Δυστυχώς στο κέντρο έχουν χάσει το παιχνίδι. Έχουν μπει στο φαύλο κύκλο των μνημονίων και δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα.
Και μόνο τo παράδειγμα για το πετρέλαιο θέρμανσης, αποδεικνύει αυτή την αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας. Πήραν μέση τιμή θερμοκρασίας από την Αλεξανδρούπολη και ενέταξαν όλο τον Έβρο στη δεύτερη ζώνη. Πήραν μέση τιμή θερμοκρασίας από το Νευροκόπι και ενέταξαν όλη τη Δράμα στην πρώτη ζώνη.
Πριν ακόμα ληφθούν οι αποφάσεις, τους είχαμε αποδείξει την τεράστια διαφορά μεταξύ νοτίου και βορείου Έβρου. Οι υπουργοί τους οποίους ενημέρωσα, παραδέχτηκαν ότι έχουμε δίκιο. Τελικά, για να μην ξεσηκωθούν και άλλες περιοχές, με δραστήριους κομματάρχες, μας αδίκησαν.
Έδωσαν απάντηση σε εκπροσώπους μας, σε βουλευτές μας, ότι η μόνη επίσημη μέτρηση για τον Έβρο ήταν από την Αλεξανδρούπολη. Και οι εκπρόσωποί μας το δέχτηκαν, ενώ ήδη από το Σεπτέμβριο είχα δώσει στους υπουργούς τις επίσημες μετρήσεις για την Ορεστιάδα από το Εθνικό Αστεροσκοπείο. Επίσημος φορέας, κρατικός φορέας.
Αποτέλεσμα; Το Φεβρουάριο του 2012 η Ορεστιάδα είχε μέση θερμοκρασία μισό βαθμό Κελσίου, η Αλεξανδρούπολη και η Κομοτηνή 3,2 βαθμούς, η Ξάνθη 3,9 βαθμούς και η Δράμα 3,7. Κι όμως η Ορεστιάδα είναι στη δεύτερη ζώνη και η Δράμα στην πρώτη.
Το παράδειγμα το έφερα για να ενισχύσω την άποψή μου ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την Αθήνα. Αν μπούμε πάλι στη λογική να συζητούμε για προγράμματα, μελέτες και σχέδια επί χάρτου, θα τη χάσουμε τελείως την υπόθεση. Καλά είναι κι αυτά και δουλεύουμε πάνω σ’ αυτά, είναι ήδη σε εξέλιξη μια προσπάθεια της Αναπτυξιακής Βορείου Έβρου μαζί με τις τοπικές επιχειρηματικές ενώσεις, αλλά δεν πρέπει να στηριχθούμε μόνο σ’ αυτά.
Τα χρήματα πλέον δε φτάνουν ούτε για τη μίνιμουμ λειτουργία των Δήμων. Υπάρχει μια αναταραχή που πραγματικά δεν ξέρω που θα καταλήξει. Πάντως τον αγώνα δεν θα τον εγκαταλείψουμε. Ο Δήμος θα συνεχίσει να προσπαθεί για το καλύτερο, με όσα μέσα διαθέτει και βάζοντας προτεραιότητες.
Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να αντέξουμε μόνο με έναν τρόπο. Με την πλήρη υιοθέτηση της έννοιας της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Χρειαζόμαστε κάτι για το σπίτι; Το παίρνουμε από κατάστημα της τοπικής αγοράς. Χρειαζόμαστε κάτι για την επιχείρηση; Συνεργαζόμαστε με άλλη τοπική επιχείρηση. Μπορούμε να δώσουμε ένα, δύο, τρία μεροκάματα; Τα δίνουμε σε ανθρώπους της γειτονιάς μας, του χωριού μας, της πόλης μας. Βλέπουμε ότι δυσκολεύεται ότι διπλανός μας; Βοηθούμε όσο μπορούμε. Πολλές φορές ακόμα και το απλό ενδιαφέρον δίνει κουράγιο και δύναμη.
Τι προϋποθέτουν όλα αυτά; Ανάλογες κινήσεις και από τις τοπικές επιχειρήσεις. Πέρασαν οι εποχές της αφθονίας. Πρέπει να κατέβουν οι τιμές όσο το δυνατόν περισσότερο. Το ότι κάποιοι ακόμα μπορούν πληρώσουν, δε λέει τίποτα. Αύριο δεν θα έχουν.
Πρέπει να γίνει βίωμα σε όλους μας. Προτιμούμε τοπικά προϊόντα, τοπικές επιχειρήσεις, για να μπορούν να αντέξουν, να δίνουν δουλειές, να συνεχιστεί η αγοραστική κίνηση, να αντέξει η τοπική οικονομία, να αντέξει η τοπική κοινωνία.
Ταυτόχρονα συνεχής αγώνας από όλους μας, με πρώτο το Δήμο, για μια σειρά από διεκδικήσεις, πέραν των γνωστών για προγράμματα και έργα υποδομής.
Στην εποχή που χάνονται όλα όσα ξέραμε μέχρι τώρα, συνεχίζουμε να διεκδικούμε πράγματα που σε κάποιους φαίνονται υπερβολικά, αλλά μόνο έτσι μπορούν να μείνουν ζωντανά τα σύνορα και να μην ερημώσει τελείως ο τόπος μας.
Απαιτούμε μείωση ΦΠΑ και φορολογικές ελαφρύνσεις για όλους τους κατοίκους και τις επιχειρήσεις του βορείου Έβρου, οικονομικά κίνητρα για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, στρατιωτικούς, αστυνομικούς που υπηρετούν εδώ, ελάφρυνση ασφαλιστικών βαρών για τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις, κίνητρα για εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων, ουσιαστική ενίσχυση των πανεπιστημιακών σχολών της Ορεστιάδας και μια σειρά από άλλες διεκδικήσεις που θα βοηθήσουν την περιοχή μας να παραμείνει ζωντανή.
Όσο κι αν ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά, είναι ο μόνος τρόπος να αποδείξουν ότι δε βάζουν στην ίδια μοίρα την Ορεστιάδα με την Πάτρα, με τη Θήβα, με την Καρδίτσα.
Εμείς θα παραμείνουμε εδώ, αλλά πλέον δε θα απολαμβάνουν την υποστήριξή μας όσοι μας θεωρούν εύκολα θύματα. Ούτε οι κομματικές ηγεσίες της Αθήνας, ούτε οι ντόπιοι εκπρόσωποί τους.
Όσοι ενδιαφέρονται για την Ορεστιάδα, οφείλουν πλέον να το αποδεικνύουν με πράξεις και όχι να τρέχουν στα υπουργεία, για να χάνει η Ορεστιάδα π.χ. το ΙΚΑ και άλλες υπηρεσίες.
Σας ευχαριστώ
