Το τραγούδι της εβδομάδας

“Μια Φωνή”Χάρις Αλεξίου

μουσική: Δημήτρη Παπαδημητρίου
στίχοι:Γιώργου Κορδέλλα

μια φωνή με ξυπνά σε αυλή κλειστή
σε κρυψώνες του χθες
μηχείες φωνές ακουμπάς
χρόνε αλχημιστή λύτρα δάκρυ φωτιά
ποια μυστικά αναπάντητα ζητώ

θα έρθω να σε βρω κόντρα στο καιρό
μη μου χαριστείς να με εμπιστευτείς

μια φωνή με ξυπνά σαν φουσκοθαλασσιά
στης σελήνης το φως
στων λογισμών την θηλιά
σαν απουσίας κεντρί
και του όνειρου σκια
μια αγκαλιά χίλια τραύματα μετρώ

θα έρθω να σε βρω κόντρα στο καιρό
μη μου χαριστείς να με εμπιστευτείς

Οι αδελφές Άννα και Πολυξένη  μετά το 1923 βρέθηκαν δυο φορές όλες κι όλες ..
μια φορά το ’35 και τελευταία φορά το ΄60 ..κι αυτή η συνάντηση
έμεινε σε μια φωτογραφία αγκαλιά με όλες τις γυναίκες της οικογένειας…

“…..Οι φωνές που ακολουθούν τις ζωές των ανθρώπων…
με τον καιρό ακουμπούν τις καρδιές κι αποκτούν το πολύτιμο της “πατίνας” του χρόνου…
γίνονται παρελθόν και κρύβουν τις ιστορίες τους…σ’ ένα  πατάρι…σ’ ένα σατέν ύφασμα …σε μια δαντέλα…
σε μια φωτογραφία …με το “κρακελέ” του χρόνου και την θαμπάδα του…
Ζωές που ξεδιπλώνονται σαν μετάξι σε κουβέντες..όπως όλες οι μνήμες…
Ιστορίες…γεγονότα…κλάμα…γέλιο.. φευγιό… καημός….μυστικά…συνταγές…
όλα καλά τυλιγμένα με επιδέξια χέρια …άλλοτε ψίθυρος κι άλλοτε φωνή  από στόμα σε στόμα…Η Άννα και η Πολυξένη ξεριζώθηκαν με τους άνδρες τους και τα παιδιά τους απ’ την Αδριανούπολη…
γιατί έτσι τα συμφώνησαν οι “μεγάλοι”…ήρθαν κουβαλώντας τα σπιτικά τους σε μπόγους…
ο,τι μπορούσαν να μεταφέρουν από τις ζωές τους.. που από το ’23 και μετά σε τίποτα δεν θα ήταν πια το ίδιο…
η Άννα έμειναν στις Σέρρες και η Πολυξένη εδώ ,στον Άρζο…γιατί όπως έλεγε ο Ζέλιος ,ο άντρας της, έπρεπε να είναι κοντά…
να μπορούν να φτάσουν γρήγορα πίσω…στην Αδριανούπολη… όταν επιστρέψουν…
για να είναι τα κτήματα και όλο το βιος μια ανάσα απόσταση…και το μάτι να τ’ αγκαλιάζει κάθε πρωί…
Οι ζωές ξαναστήθηκαν και τα σπιτικά… και η επιθυμία έμεινε στην μνήμη  και στο όνειρο μόνο…
η ζωή τους “για τότε”…”για εκεί”…”για μέσα” έγινε μια ιστορία…σαν ένα παραμύθι…ανάμεσα σ΄έναν καφέ, ένα γλυκό, μια πίτα…”

επιμέλεια Αναστασία Πατλακίδου – Άρωμα Μελωδίας