π. Βαρθολομαίος: Ο Χριστός γεννάται συνεχώς και η καρδιά μας γίνεται “φάτνη” αυτές τις μέρες

Παραμονή Χριστουγέννων στο στούντιο του Ράδιο Έβρος. Τα θρακιώτικα κάλαντα με τον Χρόνη Αηδονίδη μάς βάζουν από την πρώτη στιγμή στο κλίμα και η εκπομπή Εβροσκόπιο υποδέχεται έναν καλεσμένο που, τέτοιες μέρες, θεωρείται κάτι παραπάνω από επίκαιρος. Ο πατήρ Βαρθολομαίος Αστεριάδης, αρχιερατικός επίτροπος Νέας Ορεστιάδας και προϊστάμενος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίων Θεοδώρων, έρχεται να μιλήσει για τα Χριστούγεννα και να τους δώσει ξανά νόημα.

«Χριστούγεννα χωρίς Χριστό, τι Χριστούγεννα θα ’ταν;» Με αυτό ως πρώτο ερώτημα μπαίνει και, κατά κάποιον τρόπο, ο τίτλος της συζήτησης. Διότι αυτό ακριβώς επιχειρήθηκε: μια επιστροφή στο πνεύμα της ημέρας, έτσι όπως νιώθουν – ή “θα έπρεπε” να νιώθουν – οι πιστοί, πέρα από τα λαμπάκια, τα ψώνια, τους στολισμούς και τις κοινωνικές “υποχρεώσεις”.

Ο πατήρ Βαρθολομαίος στάθηκε από την αρχή στο “κοσμοϊστορικό γεγονός”, όπως είπε, της Γέννησης του Χριστού. Ένα γεγονός που, όπως τόνισε, δεν ανήκει μόνο στο παρελθόν. «Στην Εκκλησία δεν λέμε “Χριστός γεννήθηκε”, αλλά “Χριστός γεννάται”», εξηγεί. Ο ενεστώτας δηλώνει σαφώς τη διαρκή παρουσία, μια γέννηση που επαναλαμβάνεται, κάθε χρόνο, σε κάθε εποχή, μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτές, οι καρδιές μας, σημειώνει ο πανοσιολογιότατος, να γίνουν οι “φάτνες” για να γεννιέται συνεχώς ο Χριστός.

«Να κάνουμε μια στροφή προς το πνεύμα – Τα χαμόγελα λιγοστεύουν»

Αυτή η γέννηση έχει, σύμφωνα με τον ίδιο, έναν βαθύ σκοπό: τη σωτηρία και την ψυχική ανάταση του ανθρώπου. Το «ξεκόλλημα από την ύλη» και τη μονοδιάστατη καθημερινότητα, τη στροφή προς το πνεύμα και το μέλλον. «Είμαστε πλασμένοι από χώμα, αλλά έχουμε μέσα μας και την πνοή του Θεού», είπε χαρακτηριστικά, θυμίζοντας την πατερική ερμηνεία της λέξης άνθρωπος – «ἄνω θρώσκω» – αυτός που κοιτάζει προς τα πάνω. Ακόμη και τα μαλλιά μας, όπως λένε οι Πατέρες, είναι οι “ρίζες” μας προς τον ουρανό…

Στον αντίποδα, όμως, αυτής της πνευματικής προσέγγισης, η πραγματικότητα μοιάζει συχνά διαφορετική και ο π. Βαρθολομαίος το επισημαίνει. Η πόλη στολισμένη, φωτεινή, πιο όμορφη από ποτέ. Καταστηματάρχες και δήμος βάζουν τα δυνατά τους, προσδοκώντας κι αυτοί μια καλύτερη αγορά, ένα πιο αισιόδοξο αύριο. Κι όμως, όπως παρατηρεί ο πατήρ Βαρθολομαίος, τα χαμόγελα λιγοστεύουν. Περισσότερη ένταση, περισσότερη μελαγχολία, περισσότερη αγωνία. Αγρότες στους δρόμους, παραγωγοί που βλέπουν τον κόπο τους να απαξιώνεται, οικογένειες που παλεύουν καθημερινά…

Σε αυτό το περιβάλλον, η Εκκλησία καλείται – και προσπαθεί – να λειτουργήσει ως καταφύγιο. Όχι μόνο πνευματικό, αλλά και έμπρακτα κοινωνικό. Το φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητρόπολης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδας και Σουφλίου, και ειδικά του Ιερού Ναού Αγίων Θεοδώρων, είναι εντυπωσιακό σε εύρος αλλά κυρίως σε ουσία. Εκατοντάδες πακέτα αγάπης σε οικογένειες που έχουν ανάγκη, τρόφιμα, γεύματα, στήριξη σε παιδιά, ακόμη και παροχή γευμάτων ολοημέρου σε μικρούς μαθητές.

Όλα αυτά, όπως υπογράμμισε, γίνονται με πολλή αγάπη, προσωπική προσπάθεια και συνεργασία: πρωτίστως από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό, την “Αποστολή”, επαγγελματίες της τοπικής αγοράς, συλλόγους, σχολεία, παιδικούς σταθμούς, μέχρι απλούς πολίτες που προσφέρουν αθόρυβα. «Δεν θέλουν ούτε να αναφερθούν τα ονόματά τους», είπε, για συγκεκριμένους επαγγελματίες που σπεύδουν να προσφέρουν – συστηματικά, όχι περιστασιακά – στο συνάνθρωπο∙ και το κάνουν από καρδιάς.

«Στα μάτια των νέων βλέπω ειλικρίνεια και σεβασμό»

Συγκινητικές είναι και οι εικόνες από τη συμμετοχή των παιδιών, σύμφωνα με τον κ. Βαρθολομαίο. Περίπου χίλιοι μαθητές εκκλησιάστηκαν οργανωμένα χθες (23/12), τελευταία ημέρα λειτουργίας των σχολείων, ενώ ομάδες παιδιών ψάλλουν σήμερα τα κάλαντα, γυμνασιόπαιδα, στα νηπιαγωγεία τα παιδιά ντυμένα αστεράκια, φοιτητικοί σύλλογοι, πολιτιστικοί φορείς. «Στα μάτια των νέων βλέπω ειλικρίνεια και σεβασμό», σημείωσε ο πατήρ Βαρθολομαίος, επιμένοντας ότι η οικογένεια παραμένει το θεμέλιο όλων.

Κλείνοντας, ζητήθηκε από τον π. Βαρθολομαίο να απευθύνει μια πρόσκληση συμμετοχής. Δεν χρειάζεται αυτό, «ο Χριστός είναι πάντα εκεί και περιμένει», απαντάει. Η Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία ξεκινά στις 5 το πρωί. Εξηγεί πως, το να ξυπνήσεις νωρίτερα, να αλλάξεις ρουτίνα, να πας να προσκυνήσεις τον νεογέννητο Χριστό, αλλάζει την ίδια την αίσθηση της γιορτής∙ «η Εκκλησία είναι πάντα ανοιχτή», υπενθυμίζει.

«Καλά Χριστούγεννα»

Και μια τελευταία, ουσιαστική επισήμανση: να μη φοβόμαστε να ομολογούμε την πίστη μας, προτρέπει ο π. Βαρθολομαίος. «Καλά Χριστούγεννα», όχι γενικά και αόριστα «καλές γιορτές». Γιατί τα Χριστούγεννα είναι πρώτα απ’ όλα θρησκευτική εορτή. Ομολογία ότι «Χριστός ετέχθη».

Ίσως τελικά αυτό να είναι και το πραγματικό νόημα των ημερών. Να φωτίσουμε λιγότερο τις βιτρίνες και περισσότερο τις καρδιές. Να κάνουμε χώρο μέσα μας. Να γίνει η καρδιά φάτνη. Και τότε, τα Χριστούγεννα θα έχουν ξανά λόγο να υπάρχουν.