Τα καλοκαιρινά μας βήματα έκαναν στάση στο μουσείο για να πάρουν ανάσα…
Τα καλοκαίρια ακόμα κι αν δεν φύγεις διακοπές μπορείς να “ξεφύγεις” με χίλιους δυο τρόπους
ακόμα και στην πόλη που ζεις.
Οι μέρες είναι μεγάλες κι έχεις την αίσθηση ότι μπορείς να κάνεις τόσα πολλά χωρίς να σε κυνηγάει ο χρόνος.
Το μόνο που σε δυσκολεύει είναι η πολλή ζέστη αλλά και γι’ αυτήν βρίσκεις λύσεις όπως πολλά νερά και δροσερές στάσεις.
Σε μια τέτοια πρωινή βόλτα τα βήματά μας σταμάτησαν στο λαογραφικό μουσείο Ν. Ορεστιάδας.
Η ανοιχτή του πόρτα μας καλοδέχτηκε στο φιλόξενο αυτό “σπίτι” της πόλης που έχει μέσα του καλά φυλαγμένες τις μνήμες και την ιστορία της Ν. Ορεστιάδας.
![DSC_0699[1]](https://www.radioevros.gr/wp-content/uploads/2016/07/1468506130-fdd907be2389988dec278c9ece5888e2-600x338.jpg)
![DSC_0699[1]](data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns=%22http://www.w3.org/2000/svg%22%20viewBox=%220%200%20600%20338%22%3E%3C/svg%3E)
Με χαρά διαπιστώσαμε ότι ήταν όλοι εκεί.
Τους βρήκαμε επί τω έργω,στο γραφείο, να προετοιμάζονται για τα “προσεχώς” του μουσείου.
Ο κος Πασχάλης Μαυρίδης, ο πρόεδρος και ο κος Γιάννης Σιωπίδης, ο αντιπρόεδρος, επί των καλλιτεχνικών.
Μόλις είχε τελειώσει μια ξενάγηση ο κος Σιωπίδης ,ο κος Μαυρίδης προγραμμάτιζε την επόμενη και ο Μανώλης Μαυρίδης έγραφε στον υπολογιστή.
Ευτυχώς ο κος Πασχάλης Μαυρίδης μας αφιέρωσε από τον πολύτιμο χρόνο του για να μας δείξει ο ίδιος το μουσείο.
![DSC_0723[1]](https://www.radioevros.gr/wp-content/uploads/2016/07/1468506201-8090673009ecaaeac71326047885102d-600x338.jpg)
Επί της υποδοχής “ομορφοκυράδες” λες και ήταν στην σειρά και μας περίμεναν…
Όμορφα φορέματα, ωραία χρώματα, υφάσματα, δαντέλες και νυφικά όλα δουλεμένα στο χέρι από εξαιρετικές μοδίστρες της εποχής.
Όλα βγαλμένα από τα μπαούλα των σπιτιών και χαρισμένα στο μουσείο, με αγάπη, κρύβουν το καθένα τις δικές του ξεχωριστές στιγμές…την δικιά του ιστορία…την ζωή της γυναίκας που το φορούσε…
![DSC_0727[1]](https://www.radioevros.gr/wp-content/uploads/2016/07/1468506243-25d2c26d4841da7b536b5070deaa481d-600x338.jpg)
πιο εκεί τα κοσμήματα με καρφίτσες, δαχτυλίδια και σκουλαρίκια γεμάτα αναμνήσεις από λόγια που άκουσαν και στιγμές
που έζησαν.
Το επίπεδο με τα μουσικά όργανα ήταν αυτό που μας κράτησε κοντά του περισσότερη ώρα.
Ένα ακορντεόν πάνω από 120 χρονών κι ένα κανονάκι που έπαιζε για χρόνια σε γλέντια…
Η τεχνολογία συμβαδίζει με τα εκθέματα έτσι δεν χρειάζεται να φορέσουμε ακουστικά για να ακούσουμε τους ήχους των οργάνων. Μ’ ένα απλό άγγιγμα στην οθόνη που υπάρχει μπροστά μας και ο χώρος γεμίζει από τον ασκαυλό ή γκάιντα όπως την ξέρουμε σήμερα. Το αρχαιότερο μουσικό όργανο από την εποχή του Ομήρου.
Οργανοπαίκτης στην μουσική που μας μαγεύει ο Βάιος Χαροκοπίδης ενώ συγχρόνως εμφανίζονται πληροφορίες για το κάθε μουσικό όργανο που ακούμε στην οθόνη.
Άψογος τεχνολογικός εξοπλισμός.
![DSC_0705[1]](https://www.radioevros.gr/wp-content/uploads/2016/07/1468506335-c925a625412db840c9b68865cc80de50-600x338.jpg)
Ο κος Μαυρίδης ακούραστος δεν σταματά να μου λέει για την σταδιακή εξέλιξη του μουσείου από το 1974 που στήθηκε μέχρι αυτό που βλέπουμε σήμερα όταν το επισκεπτόμαστε. Τα 4000 αντικείμενα με ηλεκτρονική τεκμηρίωση όπως μου είπε το καθένα καταχωρημένο με τα στοιχεία του και ένα αρχείο από 2500 φωτογραφίες.
Η λατέρνα όπως ήταν φυσικό κράτησε την ματιά μας για πολλή ώρα.
Από παιδιά μέχρι και σήμερα όπου δούμε λατέρνα στεκόμαστε για ώρα και την ακούμε ή
την ακολουθούμε..
Η μανιβέλα γυρνάει τον κύλινδρο με τις χορδές κι ο ήχος ξεδιπλώνεται…
Ένα τεράστιο μουσικό κουτί, φορητό και στις παρέες για να παίξει στήνονταν στα πόδια του…ακολουθούσε τις ζωές και τα γλέντια των ανθρώπων…
Έτσι βγήκαμε από το μουσείο έχοντας στα αυτιά αυτήν τη μουσική…
και τα βήματα στους ρυθμούς και την πόλη του σήμερα…
![DSC_0839[1]](https://www.radioevros.gr/wp-content/uploads/2016/07/1468506452-42b02a96c3d83180d20ce8e2bb605879-600x338.jpg)
Μια στάση στο “ΚΥΤΤΑΡΟ” ήταν ό,τι έπρεπε όπως κι ένας καλός καφές και κουβέντα με την Ισιδώρα και τη Νάνσυ.
![DSC_0837[1]](https://www.radioevros.gr/wp-content/uploads/2016/07/1468506488-c0f2d3108c547826a036c15dceb6514c-600x338.jpg)
Φωτογραφία: Ισιδώρα Τριανταφυλλίδου
Σε κάθε βόλτα αυτό που χρειαζόμαστε είναι ν’ αλλάζει η ματιά μας…
Γεμάτοι από εικόνες του χθες μετά την επίσκεψη στο μουσείο νοιώθουμε πόσο σημαντική είναι η ιστορία και η μνήμη για την ζωή μας…
Σκέφτομαι το γράμμα του κρητικού Μανώλη, του χωροφύλακα και τα συναισθήματά του όταν το έγραφε πριν 93 χρόνια…
Αγαπητή Λητώ4-9-1923 ούτε συ βέβαια εφαντάζεσο ούτε εγώ ήλπιζα πως την επιστολή σουθα την διάβαζα μέσα σε σκηνή και με το φως του σπαρματσέτου……σκέψου μια πόλι με 10 χιλιάδες κατοίκους να φεύγει σύσσωμηαφού πάρει και το τελευταίο καρφί και σανίδι από το σπίτι της καινα έρχεται σ’ ένα εκτεταμένο μέρος, να εγκαθίσταται σε σκηνάς……παρουσιάζει δε η καινούργια αυτή πόλις το πιο ιδιόμορφο θέαμαμα και το πιο θλιβερό συνάμα……εξάλλου το παληό Κάραγατς φαίνεται απ’ εδώ καθαρά με φόντοόλη την Αδριανούπολι……ασχολούμαι και τυπώνω φωτογραφίες…να δεις και συ την καινούργια Ορεστιάδα…Σε χαιρετώ Μανώλης
Δρόμοι, ιστορίες, εικόνες, άνθρωποι πριν από μας και οι ζωές τους…
Οι στιγμές δεν παλιώνουν αλλά γίνονται πολύτιμες με το πέρασμα του χρόνου…και με μουσικές έρχονται κοντά μας…
επιμέλεια Αναστασία Πατλακίδου-Άρωμα Μελωδίας
