“Στέφαν Τσβάιχ: Αποχαιρετισμός στην Ευρώπη” από την Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης

Η Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης προβάλει την ταινία “Στέφαν Τσβάιχ: Αποχαιρετισμός στην Ευρώπη” / “Stefan Zweig: Farewell to Europe” στο Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης.

Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν την Δευτέρα 4 και Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017 με ώρα έναρξης 21:30.

Είσοδος: 3-5 ευρώ

Λίγα λόγια για την ταινία “Στέφαν Τσβάιχ: Αποχαιρετισμός στην Ευρώπη” / “Stefan Zweig: Farewell to Europe”
Γερμανοαυστριακή 2016
Σκηνοθεσία: Μαρία Σρέιντερ
Παίζουν: Γιόζεφ Χάντερ, Μπάρμπαρα Σούκοβα, Τόμας Λεμαρκίς
Διάρκεια:106’

Για τρίτη φορά πίσω από την κάμερα, η Γερμανίδα ηθοποιός Μαρία Σρέιντερ, βιογραφεί τον Αυστριακό λογοτέχνη Στέφαν Τσβάιχ και θέτει επίκαιρα ερωτήματα. Αυτοεξόριστος από τη ναζιστική Γερμανία, ο πολυδιαβασμένος Τσβάιχ, πέρασε τα τελευταία χρόνια του στη Λατινική Αμερική, γεμάτος τύψεις που έμεινε μακριά από μια φλεγόμενη Ευρώπη.
Χωρισμένη σε πρόλογο, τέσσερα κεφάλαια κι επίλογο, η ταινία τον ακολουθεί από την Βραζιλία στο Μπουένος Άιρες και στη Νέα Υόρκη, εστιάζοντας σε μικρές, ανύποπτες στιγμές όπου τα μεγάλα διλήμματα ξεπηδούν μέσα από καθημερινές συζητήσεις. Δεν βλέπουμε τον μεγάλο συγγραφέα να γράφει ούτε να φιλοσοφεί, αλλά να αμφιβάλλει. Πίστευε σε μια ελεύθερη και ενωμένη Ευρώπη χωρίς σύνορα και διαβατήρια. Καθώς οι φωτιές του έξω κόσμου αντανακλούν στα τζάμια του αυτοκινήτου, η τελική στάση του θα είναι τραγικά συγκινητική, σε μια εναλλακτική βιογραφία που κομψά και με αργό, υπομονετικό αφηγηματικό τέμπο φωτίζει την πολυδιάστατη σχέση αληθινής ζωής και καλλιτεχνικής δημιουργίας από ενδιαφέρουσα οπτική γωνία.
Η φήμη του ως συγγραφέα, η εξορία και η επίδραση στον ίδιο και την οικογένειά του, η αντιμετώπιση του κοινού και η σύγκρουση της εικόνας που έχει σχηματίσει ο υπόλοιπος κόσμος με τους εσωτερικούς προβληματισμούς του ίδιου του Τσβάιχ, δίνουν τη δυνατότητα στη Σράντερ να δημιουργήσει ένα πορτρέτο που δεν ακολουθεί τους τυπικούς κανόνες, όμως χτίζει σταδιακά μια κλιμακούμενη ένταση που προετοιμάζει το έδαφος για το αναπόφευκτο φινάλε. Γιατί τελικά η Σράντερ δεν έχει στόχο απλά να αφηγηθεί μια βιογραφία, αλλά να ξεχωρίσει τα στοιχεία του ιστορικού παρελθόντος που έχουν σημασία και να τα επαναφέρει σε μια σύγχρονη συζήτηση που σαφώς αφορά εξίσου και το σήμερα.