Ο λόξιγκας συμβαίνει από τις ακούσιες συσπάσεις του διαφράγματος, που χωρίζει τη θωρακική κοιλότητα από την κοιλιακή, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην αναπνοή. Την ίδια στιγμή οι συσπάσεις αυτές επηρεάζουν τις φωνητικές χορδές στη στοματική κοιλότητα, προκαλώντας αυτόν τον ενοχλητικό κι αστείο ήχο, ενώ παράλληλα οι συσπάσεις του διαφράγματος επηρεάζουν την αναπνοή.
Οι γιατροί υπογραμμίζουν πώς ο λόξιγκας συνήθως κάνει την εμφάνισή του όταν το στομάχι μας φουσκώνει πολύ γρήγορα από την υπερκατανάλωση τροφής ή από τα ανθρακούχα αναψυκτικά. Άλλες αιτίες μπορεί να είναι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή το συναισθηματικό στρες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο λόξιγκας είναι εντελώς φυσιολογικός και δεν προκαλεί ανησυχία. Ωστόσο ο επίμονος λόξιγκας που διαρκεί για περισσότερο από 48 ώρες χρειάζεται ιατρική αξιολόγηση. Ομοίως να πράξετε αν βρείτε τον εαυτό σας να παλεύει με κρίσεις λόξιγκα για ένα μήνα ή και περισσότερο. Αν και σπάνια, αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει καρδιολογικά, νευρολογικά ή γαστρεντερικά προβλήματα.
Όσο ενοχλητικός κι αν είναι ο λόξιγκας η τεχνική τύπου να τρομάξουμε εκείνον που έχει λόξυγκα, δεν είναι ιατρικά αποδεδειγμένη.
Αν έχετε μια κρίση λόξιγκα που διαρκεί περισσότερο από λίγα λεπτά, οι ακόλουθες πρακτικές θεραπείες μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση:
- Ερεθισμός του ρινοφάρυγγα με έλξη της γλώσσας ή με χρήση λεπτού καθετήρα.
- Ερεθισμός της σταφυλής (με κουτάλι).
- Κατάποση 1 κουταλιάς τσαγιού με ζάχαρη.
- Συγκράτηση όσο είναι δυνατόν της αναπνοής (διακοπή του αναπνευστικού κύκλου).
- Αναπνοή (εισπνοή και εκπνοή) μέσα σε πλαστική σακούλα.
- Ερεθισμός πνευμογαστρικού με μάλαξη καρωτίδων.
- Ερεθισμός του διαφράγματος κρατώντας τα δύο πόδια και πιέζοντας με αυτά το θώρακα.
- Αποσυμφόρηση γαστρικής διάτασης με ρέψιμο ή τοποθέτηση ρινογαστρικού καθετήρα.
- Τρίψιμο οφθαλμών.
- Κατάποση ξερού ψωμιού.
- Κατάποση τεμαχίων πάγου.
- Κατάποση 1 κουταλιάς ζάχαρης.
- Κατάποση ενός ποτηριού νερού πολύ γρήγορα χωρίς διακοπή και λήψη αναπνοής.
Όταν λόξιγκας κρατά καιρό και δεν ανταποκρίνεται σε άλλα πρακτικά μέσα, εφαρμόζονται εναλλακτικές θεραπείες, όπως η ύπνωση η ο βελονισμός, που μπορεί να είναι χρήσιμες σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται πιο συχνά για τη θεραπεία του χρόνιου λόξιγκα μπορεί να είναι:
- Η χλωροπρομαζίνη, ένα ισχυρό αντιψυχωσικό.
- Η μετοκλοπραμίδη ένα αντεμετικό φάρμακο.
- Η βακλοφένη ένα καλό μυοχαλαρωτικό.
