Ο Λαγός αρνείται να σβήσει: Αγώνας για την αναγέννηση του χωριού με τους χιλιάδες στρατιώτες – αλλά μόλις 58 κατοίκους

Για πρώτη φορά, λίγες μόλις μέρες απ’ όταν ανέλαβε, μίλησε στην εκπομπή Εβροσκόπιο του Ράδιο Έβρος ο νέος – τόσο ως ιδιότητα όσο και ηλικιακά – πρόεδρος του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Λαγού Διδυμοτείχου, Γιώργος Συμεωνίδης. Μόλις 26 ετών, με αγάπη για την παράδοση και βαθιά σύνδεση με τον τόπο του, ανέλαβε το τιμόνι ενός συλλόγου 24 ετών που “κινδύνευε να σιγήσει”.

Ο νεαρός πρόεδρος αναφέρθηκε αρχικά στη συμβολική και φορτισμένη ημερομηνία της συνέντευξης, στέλνοντας χαιρετισμό στην οικογένεια Τοπαλούδη και τιμώντας τη μνήμη της Ελένης. Με αφορμή τη μαύρη επέτειο της δολοφονίας της (28 Νοεμβρίου 2018), «αποτελεί πλέον εθνικό σύμβολο», είπε ο Γιώργος συγκινησιακά φορτισμένος για την Ελένη που γνώριζε προσωπικά, μεταφέροντας λίγο από τον συλλογικό πόνο που δεν θα πάψει να βαραίνει τον τόπο.

“Μου είπαν ότι αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, ο σύλλογος θα κλείσει”

Το 1922, όταν οι κάτοικοι της Ανατολικής Θράκης άφηναν τη γη των πατέρων τους, μια ομάδα προσφύγων από τα χωριά Μαλκότσι, Μακρά Γέφυρα και Τσαλί ήρθαν και εγκαταστάθηκαν 15 χιλιόμετρα Β.Δ. του Διδυμότειχου στην τοποθεσία «Ταουσάν – Κουρού», πού σημαίνει «Το δάσος του Λαγού». Εκεί ή Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων έκτισε το συνοικισμό τους, πού σήμερα φέρει το όνομα «Λαγός» και δικαιολογημένα, γιατί ή περιοχή, ομαλή και δασωμένη καθώς είναι από θάμνους και άφθονη χλόη, ήταν και είναι καταφύγιο πολλών λαγών. Η εγκατάσταση των προσφύγων ολοκληρώθηκε το 1928. Σήμερα, η απογραφή του 2021 δειχνει 451 μόνιμους κατοίκους, αλλά η εικόνα που παρουσιάζει ο πρόεδρος του συλλόγου απέχει πολύ από τα αριθμητικά δεδομένα: μόλις 58, λέει, πως είναι οι κάτοικοι στο χωριό. Οι υπόλοιποι ζουν στο Διδυμότειχο, την Ορεστιάδα ή και αλλού.

Ο Σύλλογος, όπως εξήγησε, ιδρύθηκε το 2001 και για χρόνια κρατήθηκε «με νύχια και με δόντια» από τις γυναίκες του χωριού, παρά τη συνεχή πληθυσμιακή συρρίκνωση. Το καλοκαίρι, όμως, ήρθε η κρίσιμη στιγμή: «Μου είπαν ότι αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, ο σύλλογος θα κλείσει. Εκεί είπα πως, έστω κι αν μείνω μόνος, δεν θα τον αφήσω να κλείσει». Το αποτέλεσμα δικαίωσε την προσπάθεια. Σε ένα χωριό 58–60 μόνιμων κατοίκων, ο Σύλλογος αριθμεί σήμερα 75 εγγεγραμμένα μέλη. Το πιο δυνατό ίσως παράδειγμα ότι «ο Έβρος δεν αξίζει αυτή την παρακμή» – όπως χαρακτηριστικά είπε – είναι το αντάμωμα των Λαγιωτών. Ένας θεσμός που ξεκίνησε το 2017 και που φέτος άγγιξε τους 600 συμμετέχοντες. Το χωριό δεκαπλασιάζει τον πληθυσμό του μέσα σε μία βραδιά! «Το εύχομαι για κάθε χωριό του Έβρου», είπε ο πρόεδρος, υπογραμμίζοντας ότι «ο Έβρος δεν είναι η πινέζα της Ελλάδας∙ από εδώ ξεκινά η Ελλάδα και η Ευρώπη».

Το στρατόπεδο, τα 2.000 αυτοκίνητα και οι χαμένες ευκαιρίες

Ο Λαγός έχει μια ιδιαιτερότητα που γνωρίζουν όσοι πέρασαν ως στρατιώτες ή αξιωματούχοι από τον Έβρο: δίπλα στο χωριό λειτουργεί το μεγαλύτερο στρατόπεδο της περιοχής. Κάθε πρωί, όπως είπε ο πρόεδρος, «κοντά στα 2.000 αυτοκίνητα περνάνε από το χωριό» με τη βάρδια των στρατιωτικών και το μεσημέρι επιστρέφουν. Κι όμως, αυτή η κοσμογονία κίνησης δεν έχει καταφέρει να μεταφραστεί σε πραγματικό όφελος για τον οικισμό. Εξήγησε πως, ιστορικά, ο στρατός “απορροφήθηκε” οικονομικά από τις δύο κοντινές πόλεις – την Ορεστιάδα και το Διδυμότειχο – αφήνοντας τον Λαγό στο περιθώριο. Παρ’ όλα αυτά, τόνισε ότι οι ένστολοι επισκέπτονται το χωριό τις Κυριακές, ιδίως λόγω της μεγάλης πνευματικής ακτινοβολίας του ναού και του ιερέα. Ο προστάτης άγιος του χωριού είναι ο Άγιος Δημήτριος – ο ιερός ναός χτίστηκε το 1933 – ενώ ιδιαίτερη μνεία έκανε ο πρόεδρος στον ιερέα παπα-Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, για τον οποίο είπε ότι έχει «μεγάλη πνευματικότητα» και ότι χάρη σ’ αυτόν, άνθρωποι από όλη την Ελλάδα έρχονται να εξομολογηθούν και να επισκεφθούν τον Λαγό.

Το ημερολόγιο, η εκδρομή, το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα “κόλιντα”

Το νέο διοικητικό συμβούλιο προγραμμάτισε ήδη τις επόμενες δράσεις του. Πρώτη δράση είναι η έκδοση του ημερολογίου του συλλόγου. Κατόπιν, το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου οργανώνεται μονοήμερη εκδρομή σε Κομοτηνή, Ξυλαγανή, Αγία Μαρίνα και Μαρώνεια – με μουσική μέσα στο λεωφορείο, γιατί «κάθε εκδρομή του συλλλόγου θα έχει μουσική», όπως δήλωσε ο μουσικός πρόεδρος. Με μόλις 15 ευρώ συμμετοχή, οι θέσεις έκλεισαν σε χρόνο-ρεκόρ. Την επόμενη ημέρα, 14 Δεκεμβρίου, για πρώτη φορά θα πραγματοποιηθεί στον Λαγό η φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου, με κρασί, μεζέδες, καβουρμά και νηστίσιμα για όσους νηστεύουν – στην πλατεία που θέλουν να γίνει ξανά τόπος συνάντησης. Παράλληλα, ο σύλλογος αναλαμβάνει επίσημα την αναβίωση των παραδοσιακών χριστουγεννιάτικων «κόλιντων» στις 24 Δεκεμβρίου, ώστε το έθιμο να μη χαθεί μαζί με τους παλιούς που το κρατούσαν ζωντανό. Παράλληλα, ο Γιώργος Συμεωνίδης αναφέρθηκε και στην “άριστη συνεργασία” με τον Δήμο Διδυμοτείχου. Στόχος είναι η ανακαίνιση του παλιού δημοτικού σχολείου, όπου στεγάζεται ο Σύλλογος, ώστε να μετατραπεί σε ζωντανό κύτταρο πολιτισμού.

«Ομόνοια πάνω απ’ όλα»

Ο Γιώργος Συμεωνίδης έκλεισε τη συνέντευξη με μηνύματα ενότητας προς τους συγχωριανούς του. Μίλησε για τις μικρότητες και τις τοξικότητες του παρελθόντος που πρέπει να μείνουν πίσω, για την ανάγκη συνεργασίας και αγάπης. «Ομόνοια πάνω απ’ όλα», επανέλαβε. Όραμά του, όπως τόνισε είναι η συσπείρωση όλων των Λαγιωτών, εντός και εκτός Έβρου. «Θέλουμε ομόνοια, αγάπη και δουλειά. Να αφήσουμε πίσω τις μικρότητες και να κοιτάξουμε μπροστά για τους νέους ανθρώπους», ήταν το τελικό μήνυμά του.