“Άδεια δωμάτια, άδεια σπίτια, άδειες ψυχές” – Το μήνυμα του Γιάννη Τοπαλούδη στο Εβροσκόπιο για την 25η Νοεμβρίου

Με μια βαθιά ανθρώπινη και σκληρά αληθινή παρέμβαση, ο Γιάννης Τοπαλούδης, πατέρας της αδικοχαμένης, φριχτά κακοποιημένης, δολοφονημένης Ελένης Τοπαλούδη, μίλησε σήμερα στο Εβροσκόπιο του Ράδιο Έβρος, στο ειδικό ένθετο αφιέρωμα κατά της διάρκεια της εκπομπής για την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Λίγες ημέρες πριν την ετήσια, μαύρη επέτειο της 28ης Νοεμβρίου – ημέρα δολοφονίας της Ελένης – ο κ. Τοπαλούδης υπενθύμισε, με τη δύναμη του προσωπικού του πόνου, πως ο αγώνας κατά της έμφυλης βίας παραμένει ανοιχτός και επείγων.

«Κλείνουν επτά χρόνια… κι είναι σαν να μην πέρασε ούτε μία ώρα από εκείνη τη στιγμή», είπε, τονίζοντας πως η Ελένη έγινε άθελά της σύμβολο ενός αγώνα που αφορά κάθε γυναίκα, κάθε οικογένεια και κάθε κοινωνία.

Ο ίδιος αναγνώρισε ότι έχουν γίνει κάποια βήματα, όπως η γραμμή 15900, οι ξενώνες φιλοξενίας, τα συμβουλευτικά κέντρα και οι εξειδικευμένες υπηρεσίες σε αστυνομικά τμήματα. Όμως τα χαρακτήρισε «δειλά», «αναποφάσιστα» και «με ρυθμούς χελώνας», την ώρα που «η έμφυλη βία και η εγκληματικότητα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα». Ζήτησε άμεση αυστηροποίηση των ποινών για τα ειδεχθή εγκλήματα και θεσμοθέτηση της γυναικοκτονίας ως όρου, όχι ως συμβολική κίνηση, αλλά ως εργαλείο πραγματικής πρόληψης.

Έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ανάγκη ουσιαστικής πρόληψης: «Χρειαζόμαστε σχολές γονέων, και μάλιστα υποχρεωτικές. Δεν είμαστε όλοι άξιοι και έτοιμοι για τον ρόλο του γονέα». Θύμισε ότι μετά το έγκλημα, ούτε το ίδιο το κράτος δεν σκέφτηκε να στηρίξει ψυχολογικά τον μικρότερο γιο τους, Πέτρο. «Άδεια δωμάτια, άδεια σπίτια, άδειες ψυχές», είπε, περιγράφοντας με λίγες λέξεις την καθημερινότητα της οικογένειας μετά την απώλεια.

Παρά τις δυσκολίες, ο Γιάννης και η Κούλα Τοπαλούδη συνεχίζουν τον δρόμο της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης στις σχολικές αίθουσες. «Τα παιδιά άκουγαν με τα μάτια της ψυχής τους», ανέφερε για τις ομιλίες τους σε σχολεία της Θράκης και όχι μόνο. Πιστεύει ότι μόνο μέσα από τη νέα γενιά μπορεί να αλλάξει βαθιά ριζωμένες νοοτροπίες: «Μακάρι τα παιδιά αυτά να δώσουν στα δικά τους παιδιά μια καλύτερη και ασφαλέστερη κοινωνία».

Αντίθετα, για την πολιτεία, που τελικά ΔΕΝ ακούει, δήλωσε: «Ο Θεός έπλασε όλους με ένα στόμα και δύο αυτιά. Στους πολιτικούς έκανε εξαίρεση… δύο στόματα και ένα αυτί». Αυτή είναι μια θλιβερή διαπίστωση επτά χρόνια μετά, όταν από το “αδειο σπίτι” τους πέρασε όλη η πολιτειακή εξουσία της χώρας και… υποσχέθηκε διάφορα, λόγια στον αέρα. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύει ότι κάποια στιγμή οι φωνές των γονιών θα ακουστούν, όμως χρειάζονται επιτέλους αποφάσεις και όχι μόνο λόγια.

• Δείτε κι αυτό: Η Υπαστυνόμος Μ. Ουζουνούδη μιλά για την έξαρση ενδοοικογενειακής βίας στον Βόρειο Έβρο: “Να σπάσουμε τη σιωπή”

Ο αγώνας της οικογένειας Τοπαλούδη είναι διαρκής και δεν είναι ατομικός, όπως ο ίδιος τόνισε: «Κάθε γονιός που διδάσκει στο παιδί του την αγάπη, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και στο ‘όχι’, είναι ήρωας», είπε. Ένα μήνυμα βαθιά ανθρώπινο, το οποίο βέβαια ξεπερνά την ημέρα μνήμης και γίνεται καθημερινό κάλεσμα ευθύνης. Για καμιά άλλη Ελένη.