Ο Αν. Δημοσχάκης και η επιμονή για την ΕΒΖ Ορεστιάδας – “Οφείλω να διεκδικώ”

Τη σταθερότητα και τη συνέπεια στις διεκδικήσεις του υποστήριξε σε συνέντευξή του στην εκπομπή Εβροσκόπιο του Ράδιο Έβρος ο βουλευτής Έβρου της ΝΔ Αναστάσιος Δημοσχάκης. Αυτές τις μέρες επαναφέρει στην επικαιρότητα την πρότασή του για την επαναλειτουργία του εργοστασίου της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ορεστιάδα, τονίζοντας πως «το εργοστάσιο έχει συμβολικό και ουσιαστικό χαρακτήρα». Η νέα κοινοβουλευτική του παρέμβαση προς τον αρμόδιο Υπουργό Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκο επιβεβαιώνει ότι για τον ίδιο πρόκειται για «μια πάγια διεκδίκηση» και «ένα όραμα που αποτελεί προτεραιότητα».

Η χρονική συγκυρία δεν είναι τυχαία. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης προχώρησε σε καινοτόμο τροποποίηση του στρατηγικού σχεδίου της ΚΑΠ, εντάσσοντας το προϊόν της ζάχαρης στο πρόγραμμα μεταποίησης, εμπορίας και ανάπτυξης γεωργικών προϊόντων με πολύ καλές προϋποθέσεις». Στη βάση αυτής της πολιτικής εξέλιξης, ο βουλευτής επιχειρεί να συμπληρώσει το κυβερνητικό σχέδιο με μια πρόταση που δίνει ζωή στην τοπική παραγωγή: «Δεν χρειάζεται να φέρουμε πρώτη ύλη από το εξωτερικό. Θα πρέπει να λειτουργήσει το εργοστάσιο, όμως, για να έχουμε μια αλυσίδα που θα συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη του τόπου μας».

Με αναφορές σε προσωπικές εμπειρίες από τη ζωή του στον Έβρο, ο κ. Δημοσχάκης υπογραμμίζει: «Η περίοδος της τευτλοκαλλιέργειας και η λειτουργία του εργοστασίου δίπλα στα σπίτια μας ήταν για μας τύχη αγαθή, ήταν πλεονέκτημα». Παράλληλα, αντιμετωπίζει με επιχειρήματα και τις τεχνικές απαιτήσεις της επανεκκίνησης, καθώς το εργοστάσιο παραμελημένο και εγκαταλελειμμένο για χρόνια χρήζει ιδιαίτερης φροντίδας. Υποστηρίζει ότι είναι συζητήσιμα και εφαρμόσιμα όσα ζητά ο επενδυτής και επισημαίνει: «ο επενδυτής ζητά απαλλαγή από τα υφιστάμενα χρέη, χαμηλότοκα δάνεια προς τους παραγωγούς για αγορά εξοπλισμού, και επανασύσταση των δικτύων διακίνησης παραγωγής με κρατική εγγύηση προς τις τράπεζες, προκειμένου να παραχωρήσουν τα ανάλογα δάνεια».

Σε όσους αντιμετωπίζουν την πρόταση με σκεπτικισμό ή ειρωνεία, ο βουλευτής απαντά με την πολιτική του εμπειρία: «Δεν θα απαντήσω εγώ. Απαντούν οι βουλευτικές μου σχεδιάσεις». Και συνεχίζει: «Δέκα χρόνια διεκδικούσα την Κτηνιατρική Σχολή και ορισμένοι έβγαιναν κι έλεγαν τα δικά τους. Αλλά έγινε πράξη. Όπως έγινε πράξη και η Σχολή Ψυχολογίας στο Διδυμότειχο». Η σύγκριση με την ίδρυση της Κτηνιατρικής Σχολής έρχεται από πλευράς του ως επιχείρημα πίστης και αποτελεσματικότητας: «Πιστεύω σε αυτά τα οράματα. Αλίμονο αν δεν πιστεύεις στα οράματα, ειδικά όταν έχεις εμπειρίες ζωής και προέρχεσαι από αγροτική οικογένεια».

Η προσπάθεια συνεχίζεται σε πολλά επίπεδα, η προγραμματισμένη συνάντηση την Πέμπτη με τον υπουργό θεωρείται κομβικής σημασίας, παράλληλα γίνεται αναζήτηση στρατηγικών εταίρων, συνεργασίες με διεθνείς οίκους, ενώ διερευνώνται και οι τοπικές προθέσεις: «Διερευνώ τις προθέσεις αγροτών, επιχειρηματιών, κτηνοτρόφων. Όλοι προσεύχονται να προχωρήσει αυτό το όραμα». Με πίστη και επιμονή, ο Αναστάσιος Δημοσχάκης δηλώνει απλά: «Οφείλω να διεκδικώ».

Ακούστε αναλυτικά (από το 15ο λεπτό)