Καμία ελπίδα για ειδικά κίνητρα στον Βόρειο Έβρο – Η ευθύνη τώρα στους τοπικούς εκπροσώπους

Η ελπίδα για ουσιαστικά, ειδικά κίνητρα στον περιβόητο Αναπτυξιακό Νόμο και φοροελαφρύνσεις στον Βόρειο και Κεντρικό Έβρο φαίνεται να σβήνει οριστικά, όπως ξεκάθαρα προκύπτει από τη χθεσινή συνέντευξη του υφυπουργού Κώστα Κατσαφάδου στο Ράδιο Έβρος.

Παρά τις διαχρονικές προσδοκίες και τις πιέσεις των τοπικών κοινωνιών, η κυβέρνηση φαίνεται να κλείνει την πόρτα σε κάθε σκέψη για ουσιαστική διαφοροποίηση αναπτυξιακής πολιτικής υπέρ των πιο απομακρυσμένων περιοχών του νομού που μειονεκτούν σε σχέση με τις ταχύτητες ανάπτυξης της Αλεξανδρούπολης∙ μιας ανάπτυξης που μέχρι πρόσφατα, πρωθυπουργός και διάφοροι κυβερνητικοί διατείνονταν πως ως… “ωστικό κύμα” θα φτάσει τάχα σε όλο τον Έβρο.

«Δεν είμαστε μάγοι με τα δώρα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κατσαφάδος, προσγειώνοντας απότομα τις προσδοκίες για φοροαπαλλαγές ή άλλες προνομιακές παρεμβάσεις. Στη συνέχεια ξεκαθάρισε ότι το υφιστάμενο πλαίσιο χρηματοδότησης – το οποίο προέρχεται από ευρωπαϊκούς πόρους – δεν επιτρέπει διαφοροποίηση στα κίνητρα μεταξύ επιμέρους περιοχών του ίδιου νομού.

«Υπάρχουν πράγματα που γίνονται και πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν», υπογράμμισε, δηλώνοντας πως ήδη η προσπάθεια που γίνεται για υψηλή επιδότηση μέσω του αναπτυξιακού νόμου για ακριτικές περιοχές βρίσκεται στα όρια του επιτρεπτού. Ο αναπτυξιακός νόμος πράγματι προβλέπει επιδότηση έως και 75% για επενδύσεις, όμως αυτή ισχύει για ένα σύνολο παραμεθόριων και πληττόμενων από φυσικές καταστροφές περιοχών, χωρίς καμία ειδική πρόνοια για τις ακόμα πιο απομονωμένες και εθνικά ιδιαίτερες περιοχές όπως στους δήμους Ορεστιάδας, Διδυμοτείχου και Σουφλίου. Όπως επισημάνθηκε στον υφυπουργό κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, «γιατί ένας επενδυτής να έρθει στο Ορμένιο ή στο Διδυμότειχο και όχι στην Αλεξανδρούπολη, που έχει λιμάνι, σιδηρόδρομο, Εγνατία, αεροδρόμιο και όλα τα μέσα μπροστά του;».

Η απάντηση του υφυπουργού επιβεβαίωσε το αδιέξοδο: «Δεν μπορεί να έχει ακόμα μεγαλύτερη επιδότηση στον αναπτυξιακό νόμο ένας δήμος μιας περιοχής σε σχέση με τον υπόλοιπο νομό. […] Υπάρχουν κάποια πράγματα που, ναι μεν τα θέλουμε, αλλά είναι πρακτικά αδύνατα γιατί μας απαγορεύονται».

Το συμπέρασμα, όσο και αν προσπαθεί να το ωραιοποιήσει η πολιτική ηγεσία, είναι σκληρό: η κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα – ή τη βούληση – να θεσπίσει ειδικά οικονομικά κίνητρα για τον Βόρειο και Κεντρικό Έβρο. Και αυτό, παρά τις τεκμηριωμένες διαπιστώσεις για τη γεωγραφική απομόνωση, τη δημογραφική συρρίκνωση και την αναπτυξιακή υστέρηση της περιοχής. Κι όμως, αυτό το… “απαγορευτικό” πρέπει τώρα να αποτελέσει αφετηρία για σοβαρή πολιτική αντίδραση.

«Να είμαστε ρεαλιστές, δεν θα έρθει κανείς να επενδύσει εδώ αν έχει τη δυνατότητα να κάνει το ίδιο ακριβώς με τις ίδιες συνθήκες κάπου αλλού που είναι πιο ωφέλιμο για αυτόν»… Με άλλα λόγια, όσο δεν υπάρχουν συγκεκριμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα για τις προβληματικές περιοχές του Έβρου, τόσο αυτές θα συνεχίσουν να χάνουν πληθυσμό, επενδύσεις και προοπτική. Αν δεν αλλάξουν οι «ίδιες συνθήκες», τότε οι θεσμικοί εκπρόσωποι του τόπου δεν θα μπορούν πια να μιλούν για προσπάθεια, αλλά για συνενοχή. Η ευθύνη πλέον μεταφέρεται στους ώμους τους – στους βουλευτές του νομού, στους δημάρχους του Βορείου και Κεντρικού Έβρου, στην Περιφέρεια, στους θεσμικούς φορείς και το επιμελητήριο. Δεν μπορεί ολόκληρες περιοχές να οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στη δημογραφική και οικονομική συρρίκνωση, απλώς επειδή «δεν το επιτρέπει το ευρωπαϊκό πλαίσιο». Αν δεν ασκηθεί ισχυρή, συντονισμένη πολιτική πίεση – αν δεν τεθεί με αποφασιστικότητα το ζήτημα της αναπτυξιακής αδικίας εις βάρος του Βορείου Έβρου στο κέντρο του εθνικού διαλόγου – η περιοχή θα συνεχίσει να μαραζώνει, ενώ η επίσημη πολιτεία θα συνεχίζει να «αναγνωρίζει το πρόβλημα» αλλά δεν θα κάνει τίποτα για να το λύσει.

Ο Βόρειος Έβρος δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Ήρθε – προ πολλού – η ώρα της ευθύνης.

Ακούστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη χθεσινή συνέντευξη του Κ. Κατσαφάδου στην εκπομπή Εβροσκόπιο: