Καλωσορίζουμε τον Σεπτέμβρη αποχαιρετώντας ένα ακόμα καλοκαίρι της ζωής μας…
Ένα ακόμα καλοκαίρι που γέμισε την ζωή μας βόλτες, θάλασσα, ήλιο, φεγγαράδες…
Οι μέρες ηλιόλουστες γεμάτες φως και οι νύχτες ασημένιες…
Οι αυλές γεμάτες χρώματα και μυρωδιές από νυχτολούλουδα και γιασεμιά…τα λαμπάκια έκαναν πολλές φορές την βεράντα καράβι για να μας ταξιδέψει και τ’ άστρα στον ανοιχτό ουρανό μας έδωσαν την ευκαιρία να χαζέψουμε, να ξεφύγουμε, να ονειρευτούμε…
Το καλοκαίρι ο χρόνος της μέρας σου φαίνεται ατελείωτος κι έτσι μπορείς με τις ώρες να τεμπελιάζεις αγκαλιά με τα βιβλία και τις μουσικές…
απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο το “παίξιμο” της κουρτίνας με τ’ αεράκι παίρνει την ματιά και την κρατάει… την παγιδεύει σαν μαγνήτης ενώ το μυαλό χάνεται βλέποντας το γαλάζιο του ουρανού κι ελπίζει…ενώ η σκέψη
τρέχει με χίλια και οργανώνει, προγραμματίζει, σχεδιάζει…
όσο για την πανσέληνο είτε είσαι στην θάλασσα είτε στο βουνό σε γοητεύει…
το ίδιο και τα ηλιοβασιλέματα…
καλοκαίρι με βόλτες στην Σαμοθράκη …
οινοποσίες στην Μάκρη…και χάζεμα…
μ’ έναν γύρο στην Θάσο με στάση όπου αγαπάς…
ένα κάστρο κάπου εκεί πάντα να σε περιμένει όπως ο Καλές στο Διδυμότειχο…
εκκλησίες και ξωκλήσια για να σταματήσεις να πάρεις ανάσα, να ξεκουραστείς, να “αδειάσεις”…
όπως το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στις Καστανιές
κάθε χωριό και μια πλατεία…ένα πανηγύρι…μια γιορτή
φεστιβάλ με μουσικές γεμίζουν τις μέρες αλλά και τις νύχτες…
Τα καλοκαίρια είναι και συναντήσεις με ανθρώπους που λείπουν χρόνια κι επιστρέφουν για λίγο, για διακοπές, όπως ο Γιάννης και η Αγγελική που ζουν έξω, στην Γερμανία. Αγαπημένοι απ’ το σχολείο, συμμαθητές…μαζί μέχρι
Ένα ακόμα καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του γεμίζοντας μας στιγμές και εικόνες…
Μνήμες που θα προστεθούν σ’ όλες αυτές που κουβαλάμε μαζί μας από παιδιά και ξεπηδάν απ’ το μυαλό…
Οι εικόνες του μυαλού και οι ήχοι τους σε βρίσκουν παντού…
Έτσι όπως τώρα πίνοντας καφέ στο παρατηρητήριο, στην Βύσσα, κρατάς την ανάσα σου και αφουγκράζεσαι κι ακούς τον ήχο απ’ το “μολκότσι” του μπαξέ, του Μουτιρίκη κάτω απ’ τα πεύκα…
Το μοτέρ της μηχανής που πότιζε όλο τον μπαξέ, με φαρδειά λάστιχα έρχεται μπροστά με εικόνα και ήχο σα να ήταν μόλις χτες ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια από τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων και τις βόλτες στον μπαξέ με την μαμά μου, τον αδερφό μου και τα άλλα παιδιά της γειτονιάς και τις άλλες μαμάδες…αυτές οι βόλτες, οι απογευματινές που έχουν μυρωδιά από φρέσκα αγγουράκια κι αληθινές ντομάτες…και καλαμπόκια που ψήναμε στις αυλές και κουβέντες που άλλοτε είχαν γέλιο, άλλοτε δάκρυ…πολύ παιχνίδι όσο είμασταν μικροί και πολλές ιστορίες καθώς μεγαλώναμε…
Τα καλοκαίρια είναι ωραία όπου κι αν είσαι…
δεν χρειάζεσαι ρολόι…σε οδηγεί το φως…
οι μέρες είναι φωτεινές και οι νύχτες ασημένιες…
μ’ ένα ακόμη καλοκαίρι στην καρδιά υποδεχόμαστε τον γλυκό Σεπτέμβρη και προχωράμε…
Επιμέλεια Αναστασία Πατλακίδου – Άρωμα Μελωδίας