Οι φωνές της αντοχής: Συναισθήματα προσφυγισσών του ΚΥΤ Φυλακίου μέσα από την ποίηση της Μ. Μπουρμά

Η ποιήτρια Μαρία Μπουρμά, μέσα από μια μοναδική δράση στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Φυλακίου στον Βόρειο Έβρο, στην Ορεστιάδα, αποκάλυψε πτυχές της ζωής και των συναισθημάτων των γυναικών προσφυγισσών που διεκδικούν μια καλύτερη ζωή. Σε συνέντευξή της στο Ράδιο Έβρος και την εκπομπή Εβροσκόπιο με τον Νίκο Πατούνα, μίλησε για την εμπειρία της και την επαφή της με αυτές τις γυναίκες, οι οποίες έχουν επιβιώσει από απερίγραπτες συνθήκες.

«Γεμίζουν τα μάτια σου για μια γυναίκα που δεν γνώρισες»

Με αφορμή δύο ποιήματά της, που μεταφράστηκαν ειδικά γι’ αυτή τη συνάντηση στα τουρκικά, κουρδικά και αραβικά, η Μαρία Μπουρμά συμμετείχε σε μία δράση που οργανώθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο πλαίσιο ενός 16ήμερου ακτιβισμού κατά της έμφυλης βίας. Η συνάντηση δεν περιορίστηκε μόνο στην ανάγνωση των ποιημάτων. Οι προσφύγισσες είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν για τα δικά τους βιώματα και να καταγράψουν συναισθήματα σε γραπτά που μεταφράστηκαν και αποτυπώθηκαν ως πολύτιμες μαρτυρίες.

Όπως σημείωσε η ποιήτρια, «είναι αδύνατο να ξεχάσω όσα μοιράστηκαν μαζί μου. Ειπώθηκαν πολύ περισσότερα πράγματα, δεν μείναμε μόνο στα ποιήματα, σημείωσε, και αυτό ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό, ποιητικό σε κάθε έκφανσή του».

Δύναμη μέσα από την οδύνη

Από τις πιο συγκλονιστικές αφηγήσεις ήταν εκείνη μιας γυναίκας που περιέγραψε την ανιψιά της, ένα 16χρονο κορίτσι που, μη αντέχοντας άλλο τη φρίκη του πολέμου, επέλεξε έναν μαρτυρικό θάνατο βαζοντας φωτιά «στον κορμό της», όπως είπε… «Ούτε μια κραυγή δεν έβγαλε», έγραψε η γυναίκα στο χαρτί. Παρά τη βαρύτητα αυτών των στιγμών, η Μαρία Μπουρμά ανέδειξε και την αδιανόητη δύναμη που φέρουν αυτές οι γυναίκες, δύναμη που βρήκαν μέσα στον πόνο τους για να προχωρήσουν μπροστά. Αξιοθαύμαστη δύναμη.

Όνειρα για το μέλλον

Παρά τα τραύματά τους, πολλές γυναίκες προσπαθούν να κοιτάξουν μπροστά. Σε ένα από τα γραπτά που παρέδωσαν, μία γυναίκα έγραψε για τη μέρα που ονειρεύεται να ξυπνήσει χωρίς φόβο, να φτιάξει τον καφέ της και να δει το παιδί της να πηγαίνει στο σχολείο. Μια καθημερινότητα που για πολλούς είναι δεδομένη, για εκείνες είναι όνειρο ζωής.

Ένα κοινωνικό μήνυμα μέσα από την τέχνη

Η δράση αυτή ανέδειξε τον σημαντικό ρόλο της τέχνης ως μέσου έκφρασης και θεραπείας. «Η ποίηση ήταν μόνο η αφορμή», δήλωσε η Μαρία Μπουρμά. «Αυτές οι γυναίκες είχαν τόσα πολλά να πουν, κι εγώ απλώς στάθηκα ως ένας μεσάζοντας».

Η εμπειρία αυτή έφερε στην επιφάνεια τη σημασία της ανθρωπιάς, της κατανόησης και της ανάγκης να ακουστούν οι ιστορίες όσων βρίσκονται στο περιθώριο. Η δύναμη των γυναικών αυτών αποτελεί έμπνευση και υπενθύμιση για όλους μας να αναλογιστούμε τη δική μας ευθύνη απέναντι σε εκείνους που αγωνίζονται για μια νέα ζωή.

• Αναλυτικά για τις συγκεκριμένες δράσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες >ΕΔΩ.
• Προηγούμενη σχετική δράση στην Ορεστιάδα >ΕΔΩ.

Ακούστε όσα μοιράστηκε η Μαρία Μπουρμά με τους ακροατές του Ράδιο Έβρος: