Ανοιξιάτικη βόλτα στο Σουφλί για μια μαντολινάτα…

Συντάκτης Αναστασία Πατλακίδου 20 Μαΐου, 2017 21:26

Η πρόσκληση του Δημοσθένη Αρχοντούλη, του μαέστρου της μαντολινάτας,
ήταν ο,τι καλύτερο για μια Κυριακάτικη βόλτα.
Ήθελα να είμαι εκεί, στην 3η Συνάντηση Χορωδιών στο Σουφλί.
Η Κυριακή πάντα γίνεται καλύτερη όταν γεμίζει με μουσικές…
Φτάνοντας διαπίστωσα ότι πολύς κόσμος ανταποκρίθηκε στην μουσική πρόσκληση
Στο ξεκίνημα της εκδήλωσης με περίμενε μια έκπληξη…
μικρά παιδιά που τραγουδούσαν με την ψυχή τους και
το χαίρονταν…
Με την διεύθυνση της Μαρίνας Τιμτσένκο, τραγούδησαν
με τον δικό τους τρόπο και μας γέμισαν όλους χαρά και χαμόγελα…
τα μπράβο και τα χειροκροτήματα στο τέλος ασταμάτητα…

Η παιδική χορωδία του καλλιτεχνικού εργαστηρίου “Εν λευκώ”.

Η χορωδία “α capela” (α καπέλα) της Κορνοφωλιάς

η χορωδία “Ευτέρπη” της Αλεξανδρούπολης

Η χορωδία παραδοσιακής μουσικής Διδυμοτείχου με διευθυντή τον κ. Κισσούδη. Τα μέλη της, μικρά παιδιά και μεγάλοι και στόχος τους η διάδοση των παραδοσιακών τραγουδιών.

Η χορωδία “Εν Ορεστιάδι” με την διεύθυνση της κ. Μ. Δημητριάδου.Τους χαρήκαμε όλους και μας έκαναν περήφανους με την εξαιρετική τους εμφάνιση…

Η εμφάνιση της εκκλησιαστικής μαντολινάτας Σουφλίου με την διεύθυνση του μαέστρου της, Δημοσθένη Αρχοντούλη,ήταν τελευταία αλλά μας αποζημίωσε όλους…

“Η πρώτη μαντολινάτα στο Σουφλί δημιουργήθηκε το 1906…
η Μαντολινάτα Σουφλίου γνώρισε την μεγαλύτερη επιτυχία της όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’60 έκανε τρίμηνη περιοδεία στις ΗΠΑ υπό τη διεύθυνση του Κώστα Μπογιατζή…
τα μαντολίνα εκείνης της Μαντολινάτας χρησιμοποιώ κι εγώ στην δική μου…” μου έλεγε σε μια κουβέντα μας ο Δημοσθένης Αρχοντούλης…
“τα φύλαγε ο πατέρας μου ως διευθυντής στο Γ/σιο Σουφλίου σε ειδικές θήκες…
σε μια αίθουσα που άνοιξε και πάλι το 2011 όταν πήρα την απόφαση…
Ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός μας παραχώρησε την αίθουσα που κάνουμε πρόβες και τιμής ένεκεν ονομαστήκαμε Εκκλησιαστική Μαντολινάτα Σουφλίου.”

Η Εκκλησιαστική Μαντολινάτα Σουφλίου ήταν τελευταία στην σειρά εμφάνισης αλλά μας “κέρδισε”όλους…
Έκλεισε την 3η Συνάντηση Χορωδιών και με τα μαντολίνα της κατάφερε να μας πάει μέχρι την “οδό Ονείρων” της μουσικής και του τραγουδιού …
Τα “μπράβο” και τα χειροκροτήματα ήταν ασταμάτητα για την συμμετοχή όλων …
Τα χαμόγελα δείχνουν την διάθεση που επικρατούσε…
όσο για την μουσική έχει τον μαγικό τρόπο να τους κάνει όλους να γίνονται “ένα”…

“Πόσα μπράβο σε αυτούς τους δύο ανθρώπους ,το Δημοσθένη κ τη Μαρίνα που μας μύησαν στον κόσμο της μουσικής και του τραγουδιού απλά σαν μια παρέα, χίλια μπράβο!!!”μου είπε η Γεωργία που συμμετείχε στην μαντολινάτα και η μικρή Ηλιάνα,η κόρη της, στην παιδική χορωδία. Η μικρούλα Ηλιάνα μετά το τέλος της δικής της χορωδίας καθόταν δίπλα μου με τον μπαμπά της και τραγουδούσε με όλες τις χορωδίες …χειροκροτούσε…το χαίρονταν…
όπως και όλοι όσοι ήταν εκεί…
Μια ακόμα απόδειξη ότι η μαντολινάτα προσελκύει μικρούς και μεγάλους για να ασχοληθούν με την μουσική, τα τραγούδια και τα μουσικά όργανα.
“Η συνεργασία με τα παιδιά δουλεύει κάπως έτσι: τους δίνεις την γνώση σου και αυτά σου δίνουν την ενέργεια και κρατάνε μέσα σου αναμμένη την φλόγα της νιότης,οπότε αυτά μεγαλώνουν(σωματικά και πνευματικά),εσύ γίνεσαι παιδί καισυναντιέσαι κάπου στην μέση.Κι εκεί γεννιέται η μαγεία! “αυτή ήταν η απάντηση της Μαρίνας Τίμτσένκο όταν της ζήτησα να μου περιγράψει την εμπειρία της με την χορωδία και τα παιδιά.

Φύγαμε σιγοσφυρίζοντας …με ωραία διάθεση κι όπως κάθε φορά που πάμε Σουφλί περάσαμε από σημεία που αξίζει να δεις και να ξαναδείς…

Όπως σε όλα τα πράγματα παίζει ρόλο από ποιο σημείο τα βλέπεις…
έτσι κι εδώ …
βλέποντας το κτίριο από μπροστά είδα ότι στο Σουφλί υπάρχει θερινός κινηματογράφος…
κι αμέσως έφτασε στο μυαλό η σκέψη μιας καλοκαιρινής βραδιάς με σινεμά…
μια υπόσχεση για το φετινό καλοκαίρι… Σκέφτομαι πόσο υπέροχους ανθρώπους έχει αυτός ο τόπος…
κι εδώ…σ΄αυτό το σημείο του χάρτη…
στην”πινέζα”…
οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν…να δουλεύουν…
να δημιουργούν…να ονειρεύονται… ευτυχώς…ακόμα…

Φύγαμε με την υπόσχεση να επανέλθουμε σύντομα με η χωρίς αφορμή…
Καθώς οι μουσικές έχουν φωλιάσει όπως πάντα στο μυαλό μου…
τόλμησα να ευχηθώ… για ένα ξαναζωντάνεμα της παλιάς μαντολινάτας της Ν.Ορεστιάδας…

Τότε που η μαντολινάτα που στήθηκε από το Νίκο Βάσσο
γέμιζε με μουσικές τη Ν.Ορεστιάδα…Στην μαντολινάτα της Ν.Ορεστιάδας με μαέστρο το Νίκο Βάσσο
συμμετείχαν άνδρες,γυναίκες και παιδιά…
Γιατί όχι…άλλωστε η ευχή και το όνειρο πάντα προηγείται της δημιουργίας και της πράξης…