Αλεξανδρούπολη: Χαρακτηρίστηκε ως μνημείο το κτήριο του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης

Συντάκτης Νewsroom 10 Ιανουαρίου, 2020 13:31

Αλεξανδρούπολη: Χαρακτηρίστηκε ως μνημείο το κτήριο του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης

Χαρακτηρίστηκε ως μνημείο το κτήριο που στεγάζει το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης στην Αλεξανδρούπολη

Με υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ τον μήνα Δεκέμβριο, το κτήριο που στεγάζει το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης χαρακτηρίστηκε ως μνημείο. Το εμβληματικό κτήριο αποτελεί μοναδική αναφορά στην πρωτεύουσα του Έβρου ενώ “κρατά ακόμα την αύρα από τον πρώτο οικιστικό πυρήνα της πόλης περνά στις επόμενες γενιές μέσα από την αλληλεπίδραση του ΕΜΘ με την τοπική κοινωνία” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση του μουσείου.

Η σημερινή ανακοίνωση του μουσείου:


Με αισιοδοξία χαιρετίζουμε την Υπουργική Απόφαση ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΜΤΕ/ ΔΠΑΝΣΜ/ 366785/ 38239/ 2945/891/22.11.2019 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 754/τ.Δ΄/ 17.12.2019, βάση της οποίας χαρακτηρίστηκε ως μνημείο, το κτίριο που ευτυχής συγκυρία έφερε να στεγάζει το ΕΜΘ.
Το κτίριο/μνημείο που κρατά ακόμα την αύρα από τον πρώτο οικιστικό πυρήνα της πόλης περνά στις επόμενες γενιές μέσα από την αλληλεπίδραση του ΕΜΘ με την τοπική κοινωνία.
Ένα ακόμα τεκμήριο της συλλογικής μας ταυτότητας

Η ιστορία του κτηρίου – Η πορεία από έπαυλη του Αλτιναλμάζη σε Εθνολογικό Μουσείο Θράκης

Το κτίριο με χρόνο κατασκευής το 1899 αποτελεί την αστική έπαυλη του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη, εκ της πατριαρχικής οικογένειας των Αλτιναλμάζιδων της Αίνου και της Αδριανούπολης που προσέφερε αξιόλογη εθνική υπηρεσία κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ου αιώνα που ακολούθησε. ‘’Ο Μ. Αλτιναλμάζης,  υπήρξε εξαίρετος νομικός, γλωσσομαθής και μεγάλης εγκυκλοπαιδικής μόρφωσης. Χρημάτισε Δημογέροντας και Σύμβουλος της Γενικής Διοίκησης της Αδριανούπολης (Μετζλίς Ιδαρέ Αζασή), ένα αξίωμα  το οποίο χρησιμοποίησε κατάλληλα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Ελληνικής Κοινότητας της Αδριανούπολης και της ευρύτερης περιοχής. Αναδείχθηκε σπουδαίος οικονομικός παράγοντας μεταξύ των ομοεθνών του και δημιούργησε Τράπεζα, Βιομηχανία και πρότυπα αγροτικά κτήματα. Την περίοδο 1903-1905 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Meciadiye Γ’ τάξεως που αποτελούσε τιμητική διάκριση προς σημαντικά πρόσωπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. ‘’

Το 1937 το οίκημα πουλήθηκε από τη χήρα του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη, Ζηνοβία βάσει προικοσυμφώνου στον παππού της Χρυσούλας Βασιλείου Ζαφειριάδου από το Ορταξί στην οποία και παραχωρήθηκε ως προίκα. Ο γάμος της τελευταίας με τον δικηγόρο Γρηγόριο Χρυσοστόμου από τη Σαμοθράκη έδωσε στο οίκημα νέα αίγλη καθώς ο Χρυσοστόμου διετέλεσε υπουργός εμπορικής ναυτιλίας.

Το 1998 μισθώθηκε και αποκαταστάθηκε ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης μουσειολογικής έκθεσης και λειτουργίας, από την οικογένεια του Πολυχρόνη Γιαννακίδη.

Το εν λόγω κτίριο είναι από τα ελάχιστα αξιόλογα αρχιτεκτονικά δείγματα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, από την εποχή της γένεσης της πόλης κατα την δεκαετία του 1870. Ένα κτίριο που συνδιαλέγεται με τα ιστορικά γεγονότα και τα κατασκευαστικά έργα υποδομών ανάπτυξης και εξέλιξης του Δεδεαγάτς τότε, όταν  ιδρύθηκε ως τερματικός σταθμός της σιδηροδρομικής γραμμης της Εταιρείας Ανατολικών Σιδηροδρόμων (Orient Express/ γραμμή Κων/πολης-Βιέννης) πάνω στην Αιγαιακή Θράκη και εξελίχθηκε από έναν ψαρότοπο σε διαμετακομιστικό κόμβο και σημαντικό λιμάνι με Φάρο, πόλο έλξης εμπόρων από όλα τα σημεία της οθωμανικής επικράτειας.

‘’Η κατασκευή του κτιρίου αποπνέει το πνευματικό ύφος του ελληνικού ρυθμού σε συνδυασμό με δάνεια ευρωπαϊσμού-παραπομπών στην αναγεννησιακή αρχιτεκτονική (τετρακόνιο πρόπυλο τοσκανικού ρυθμού, ενσωμάτωση γοτθικών ανοιγμάτων κλπ) αποδίδοντας μέσω των αρχιτεκτονικών ρυθμολογικών στοιχείων και του διακόσμου του, τις αρχές του διαφωτισμού και του λόγιου ύφους που πρέσβευε ο κτήτοράς του αλλά και τα φιλοσοφικά, καλλιτεχνικά και αρχιτεκτονικά ρεύματα της εποχής. Επιπλέον κατά τον σχεδιασμό του έχουν υιοθετηθεί ρυθμικές διατάξεις και «ακαδημαϊκές» νοοτροπίες που αρχίζουν να εμφανίζονται στην αρχιτεκτονική των πόλεων της περιφέρειας, σε ιδιωτικές κατοικίες που κτίζονται έξω από τον βασικό πολεοδομικό ιστό. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικές είναι οι ποιοτικά επεξεργασμένες εμφανείς τοιχοποιίες και αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, με την ευρεία χρήση λαξευτού πωρόλιθο που εμπλουτίζουν την αρμονία του ρυθμού με την καθαρότητα και την παραδοσιακή κατασκευαστική τεχνική, προσομοιάζοντας σχεδόν σε συνθέσεις οικοδομημάτων πνευματικού χαρακτήρα στην επικράτεια (π.χ. Βιβλιοθήκη Κοραή στη Χίο). ‘’

 


Συντάκτης Νewsroom 10 Ιανουαρίου, 2020 13:31

Δημοφιλή άρθρα

Ράδιο Έβρος TV