Έκθεση προσκοπικής και ιστορικής φωτογραφίας στην Αλεξανδρούπολη
Με αφορμή τον εορτασμό για τα Ελευθέρια 2017 το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων – Πρόσκοποι Αλεξανδρούπολης έχει ετοιμάσει μια σειρά εκδηλώσεων:
Έκθεση προσκοπικής και ιστορικής φωτογραφίας
Παρασκευή 5 Μαΐου 2017, 10.00 – 14.00 και 18.00 – 21.00
Σάββατο 6 Μαΐου 2017, 10.00 – 14.00
Η ιστορία της πόλης είναι συνυφασμένη με την ιστορία των προσκόπων. Οι Πρόσκοποι Αλεξανδρούπολης σε μία προσπάθεια να αναδείξουν τις ιστορικές στιγμές της πόλης μας μέσα από τον προσκοπικό φωτογραφικό φακό, διοργανώνουν έκθεση φωτογραφίας και ιστορικού υλικού στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Αλεξανδρούπολης.
Ιστορικά Στοιχεία για τους Πρόσκοπους Αλεξανδρούπολης:
Ο Προσκοπισμός στην Αλεξανδρούπολη πρωτοεμφανίστηκε πριν την απελευθέρωση του τότε Δεδέαγατς, κατά την διάρκεια της Διασυμμαχικής Θράκης μεταξύ 1919-1920.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή η ίδρυση της 1ης Προσκοπικής Ομάδας Δεδέαγατς ήταν λίγο πριν ή λίγο μετά την συνθήκη του Νεϋγί, παράλληλα με την ίδρυση ελληνικού δημοτικού σχολείου και σίγουρα πριν την ίδρυση του γυμνασίου (Απρίλιος 1920), με σκοπό την προετοιμασία του ελληνικού πληθυσμού για την ενσωμάτωση με την μητέρα Ελλάδα.
Επίσημο έγγραφο μιλάει για τις 14 Μαρτίου 1920 οπότε και ανατίθεται η διοίκηση του τοπικού προσκοπισμού στην διεύθυνση εκπαιδεύσεως, με σκοπό την εξεύρεση αρχηγών ομάδων και την δημιουργία τοπικών προσκοπικών συνδέσμων σε όλη την Θράκη.
Η ομάδα που δημιουργήθηκε είχε Αρχηγό τον Γεώργιο Φίτσιο από την Ήπειρο, ο οποίος ήταν έφεδρος ανθυπολοχαγός αλλά εμφανιζόταν ως δάσκαλος (γυμναστής) με αντικειμενικό σκοπό την ίδρυση προσκοπικής ομάδας του Δεδέαγατς. Είχε υπαρχηγούς τον Γεώργιο Κολοζώφ (πατέρα του μετέπειτα Βουλευτή) και Νικόλαο Πρωτόπαπα (συγγραφέα).
Πρωτεργάτες του εθνικού σχεδίου της δημιουργίας προσκοπικών ομάδων στην υπόδουλη Θράκη, ήταν ο δάσκαλος Αθανάσιος Σπανός, διευθυντής του δημοτικού σχολείου, ο Επιθεωρητής Σχολείων Θράκης, Κωνσταντίνος Λαγουμιτζάκης από το Φρε της Κρήτης και ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στην διασυμμαχική Θράκη και στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου (που ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Προσκοπισμού πριν ακόμα ιδρυθεί στην Ελλάδα το 1910), Χαρίσιος Βαμβακάς.
Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή, στις 13 Μαΐου 1920, μία ημέρα πριν την επίσημη απελευθέρωση, άγημα προσκόπων σαλπιγκτών παιάνιζε κατά την υποστολή της Γαλλικής σημαίας από μικρό τμήμα Σενεγαλέζων και την έπαρση της ελληνικής σημαίας στην θέση της, παρουσία του δημοτικού υπαλλήλου Ευριπίδη Καρδαμάτη.
Την επόμενη μέρα το πρωί, 14 Μαΐου 1920, ήρθε από την θάλασσα, με ατμόπλοια, ο ελληνικός στρατός υπό τον στρατηγό Κωνσταντίνο Μαζαράκη Αινιάν. Οι πρόσκοποι και πάλι ήταν εκεί και βοήθησαν τον ελληνικό στρατό να προωθηθεί γρήγορα σε σημεία «κλειδιά» της περιοχής, ώστε να διασφαλιστεί το Δεδέαγατς.
Η επίσημη δοξολογία και παράδοση της πόλης έγινε στις 15 Μαΐου 1920, παρουσία προσκόπων σε τιμητικό άγημα, στην μητρόπολη του Αγίου Νικολάου.
Οι μαρτυρίες των γεγονότων της τότε περιόδου ειπώθηκαν από τον Αθανάσιο Μανιά και Αθανάσιο Κριτού που ήταν μέλη της 1ης Προσκοπικής Ομάδας Δεδέαγατς.
