Για το είδωλο των παιδικών μας χρόνων τον Νίκο…
Γράφει ο Δημήτρης Μηλίκας:
Τι να πρωτοθυμηθείς και τι να χωρέσεις σε ένα μικρό κείμενο για τον αετό της Ορεστιάδας και του Ελληνικού Βόλεϊ .Ένας άνθρωπος που κατάφερε να μεταδώσει την αγάπη του για ένα όχι και τόσο διαδεδομένο στο ευρύ κοινό άθλημα σε όλη την Ελλάδα . Παίρνοντας τον αιώνιο ρόλο του πρεσβευτή του αλλά και την πρώτη σκέψη όλων όταν μιλάμε γιαυτό !
Είναι λοιπόν σε κάθε άθλημα ένας άνθρωπος που το άθλημα γεννήθηκε για αυτόν και χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει κάτι η μοίρα τον οδηγεί στην κορυφή!
Στην Ορεστιάδα όλοι έχουν να πουν μια ιστορία για τον Νίκο Σαμαρά τον φίλο ,τον συμπαίκτη, τον τοπικό ήρωα.Χρόνια πίσω σε ένα μικρό χαμηλοτάβανο στάδιο με μια μπάντα να παίζει και εκατοντάδες ανθρώπους να ζουν για αυτές τις δύο ώρες κάθε δεύτερη βδομάδα.
Ανάμεσα στους “γίγαντες¨ των παιδικών μου χρόνων δέσποζε ένας παίκτης (όχι μόνο για μένα για όλους)!Δεν υπερηφανευόμασταν όταν λέγαμε ότι ο δικός μας είναι ο καλύτερος στην Ελλάδα άλλωστε δεν άργησε πολύ η ιστορία να μας δικαιώσει.
Μπορεί να μην πήρε εκείνα τα πρωταθλήματα τα οποία άφησαν πικρία στην Ορεστιάδα αλλά άνοιξε τα φτερά του για να κάνει μια καριέρα που θα ζήλευε κάθε αθλητής. Αγωνιζόμενος σε 9 επαγγελματικούς συλλόγους σε Ελλάδα, Ιταλία,Ελβετία και Τουρκία γίνεται ο πιο καλοπληρωμένος Έλληνας πετοσφαιριστής , τον αποκαλούν “Γκάλη του βόλεϊ” , Φυσικά η καριέρα του ως επαγγελματία παίκτη ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την Εθνική ομάδα στην οποία είχε ηγετικό ρόλο .Αγωνίστηκε 160 φορές στην εφήβων και 263 στην ανδρική , με τις οποίες έπαιξε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων (1989) και Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανδρών (1994), κατακτώντας σε αμφότερες τις διοργανώσεις την 6η θέση. Αναντικατάστατο φυσικά στέλεχος και αρχηγός είχε συμμετάσχει σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις: World League, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, Μεσογειακοί Αγώνες.
Θυμάμαι πεντακάθαρα πως είχε παγώσει όλη η Ορεστιάδα και όποιος αγαπούσε το Βόλεϊ απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλαδάς όταν μια κρύα μέρα του 2013 που το ημερολόγιο έγραφε 4 Ιανουαρίου έπεσε σαν βόμβα η είδηση του θανάτου του από εγκεφαλικό ανεύρυσμα σε ηλικία μόλις 42 ετών.
Ξέρω ότι όσα χρόνια και αν περάσουν κανείς δεν θα ξεχάσει τον αετό του Ελληνικού Βόλεϊ , κανείς δεν θα ξεχάσει το είδωλο το παιδικών μας χρόνων τον Νίκο !
