15χρονη τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο με μοτοποδήλατο

Βραδινές ώρες της 10.04.2011 στο Σούνιο Ξάνθης, δίκυκλο μοτοποδήλατο που οδηγούσε 15χρονη ημεδαπή ανετράπη με αποτέλεσμα να τραυματισθεί σοβαρά η ανωτέρω οδηγός καθώς και συνομήλικη συνεπιβάτισσα της.

Τραυματισθείσες διακομίσθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Ξάνθης για παροχή νοσηλευτικών – ιατρικών υπηρεσιών.

Η οδηγός του δικύκλου στερείτο άδειας ικανότητας οδηγήσεως ενώ αμφότερες οι επιβαίνουσες δεν έφεραν προστατευτικό κράνος.

Την προανάκριση διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Περιφέρειας Ξάνθης.

 

ε αφορμή το ανωτέρω περιστατικό του τροχαίου ατυχήματος, η Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης επιθυμεί να σας κάνει κοινωνούς των κατωτέρω χρήσιμων συμβουλών…

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΠΑΙΔΙΩΝ
Για παιδιά ηλικίας από 12 έως 17 ετών

Αυτή είναι η πιο δύσκολη ηλικία και αυτό θα μας το επιβεβαιώσουν και οι γονείς. Η συμπεριφορά τους είναι ιδιόμορφη και πολύ εύκολα επαναστατούν με το κάθε τι που περιέχει “πρέπει”.

Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή από πλευράς γονέων οι οποίοι λόγω του ψυχισμού των εφήβων πρέπει να προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους στις ιδιαιτερότητες της ηλικίας αυτής.

Σε κάθε συμβουλή των γονέων χρειάζεται και επιβάλλεται η τεκμηρίωση, καθώς οι νέοι της ηλικίας αυτής αμφισβητούν σχεδόν τα πάντα. Επιζητούν όμως να οδηγήσουν το οικογενειακό αυτοκίνητο και μάλιστα μερικές φορές κρυφά.

Πολλά παιδιά έκριναν ότι έφθασε η ώρα για να αποκτήσουν την πρώτη τους μοτοσικλέτα. Αλλά πάλι δεν διστάζουν να οδηγούν το παπάκι του φίλου τους. Η επίδειξη των ικανοτήτων τους με ποδήλατο ή μοτοσικλέτα είναι συχνό φαινόμενο.

Ακόμα ζητούν σε μεγάλα οικογενειακά ταξίδια ή και απαιτούν καμιά φορά να κάθονται στο κάθισμα του συνοδηγού. Πολλοί γονείς δέχονται πιέσεις να γίνουν και δάσκαλοι οδήγησης των παιδιών τους χρησιμοποιώντας το οικογενειακό αυτοκίνητο. Αυτό συμβαίνει κυρίως κάποια Κυριακή πρωί σε κάποια εκδρομή ή έρημο πάρκιγκ.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ?

1. Σαν γονείς εκμεταλλευόμαστε την κάθε ευκαιρία που μας παρουσιάζεται έτσι ώστε να συζητάμε με τα παιδιά μας θέματα κυκλοφορίας. Με τον ανάλογο σε κάθε περίπτωση τρόπο θα πρέπει να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για τέτοιου είδους συζητήσεις.
2. Δική μας ευθύνη είναι να δώσουμε στα παιδιά μας να καταλάβουν πλέον ότι είναι πλήρη μέλη της κυκλοφοριακής κοινωνίας, δίχως ελαφρυντικά σε περιπτώσεις άστοχων ενεργειών. Τα προετοιμάζουμε σωστά και γρήγορα διότι σε ελάχιστα χρόνια θα είναι και οδηγοί αυτοκινήτων. Συζητάμε μαζί τους για κάποιο τροχαίο ατύχημα που συνέβη στην περιοχή μας ή για άλλο που συνέβη και παρουσιάστηκε από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Ακούμε τις απόψεις τους και στη συνέχεια λέμε τις δικές μας. Είναι λάθος μας να προσπαθήσουμε να επιβληθούμε. Αναπτύσσουμε τα πάντα όμως με συγκεκριμένα επιχειρήματα.
3. Είναι καιρός να δημιουργήσουμε στα παιδιά το αίσθημα της ευθύνης και τον σεβασμό που πρέπει σε οδηγούς και πεζούς.
4. Η χρήση των ζωνών ασφαλείας έχει γίνει πλέον συνήθεια. Ασφαλώς το ίδιο και το κράνος σε όσα παιδιά οδηγούν έστω και πρόωρα δίτροχο.
5. Μπορούν να διαβάζουν ελεύθερα τώρα διάφορα περιοδικά για το αυτοκίνητο και τη μοτοσικλέτα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν τις διάφορες τεχνολογικές εξελίξεις, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της μεγαλύτερης εφεύρεσης του 20ου αιώνα.
6. Να γνωρίζουν από τι είναι κατασκευασμένο το αυτοκίνητο και πώς, έτσι ώστε να ξέρουν πότε και από τι κινδυνεύουν. Αλλωστε πρέπει να είναι ξεκάθαρες στο μυαλό του κάθε παιδιού οι δυνατότητες του κάθε μεταφορικού μέσου και του αυτοκινήτου ξεχωριστά.
7. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι τα ειδικά περιοδικά για το αυτοκίνητο ασχολούνται με τη σύγχρονη τεχνολογία και περιέχουν πληθώρα στοιχείων που θα συναντήσουν αργότερα στη ζωή τους, είτε σαν οδηγοί, είτε σαν επιστήμονες είτε σαν επαγγελματίες.
8. Είναι δική μας υποχρέωση σαν γονείς να δώσουμε να καταλάβουν τα παιδιά ότι η επίδειξη με ποδήλατο, μοτοσικλέτα ή αυτοκίνητο, είναι μια κλασική αντικοινωνική συμπεριφορά που συνήθως καταλήγει σε δυσάρεστα αποτελέσματα.
9. Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι κάτι που διδάσκεται. Πρέπει οι νέοι της ηλικίας αυτής να μάθουν να ξεχωρίζουν και να σέβονται τις ομάδες μειωμένης αντίδρασης, όπως είναι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά, οι μητέρες με παιδιά στο δρόμο, οι υποψήφιες μητέρες καθώς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

10. Τα παιδιά δεν πείθονται ποτέ με προσταγές. Πείθονται μόνο με σοβαρά επιχειρήματα. Ας προσπαθήσουμε στο δρόμο να σχολιάζουμε μαζί μία αντικανονική συμπεριφορά οδηγού ή πεζού με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να γίνουμε πλήρως κατανοητοί.

11. Να εξηγήσουμε στα παιδιά τα διάφορα όρια ασφαλείας που ισχύουν για κάθε δρόμο. Ας τους δώσουμε να καταλάβουν ότι το να οδηγεί κανείς με 100 χλμ/ώρα σε στεγνή άσφαλτο και φαρδύ δρόμο, είναι τελείως διαφορετικό από το να οδηγεί σε βρεγμένη άσφαλτο και στενό δρόμο. Ακόμη η ομίχλη, ο πάγος, το χιόνι, ο αέρας είναι σοβαρότατοι παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την ασφαλή οδήγηση. Διαφορετικά συμπεριφέρεται ένα παλιό αυτοκίνητο στο δρόμο και διαφορετικά ένα σύγχρονο με εξελιγμένη ανάρτηση, σύστημα διευθύνσεως και φρένα. Εξηγήστε τους την λειτουργία των ελαστικών και των αμορτισέρ. Φανερώστε τους κρυφούς κινδύνους του προσπεράσματος.

12. Γενικά προβληματίστε τα παιδιά με συγκεκριμένα κυκλοφοριακά θέματα και όχι με αόριστα παραδείγματα.

13. Τα μεγαλύτερα παιδιά που βρίσκονται στο Λύκειο, μπορούμε να τα βάζουμε στο μπροστινό κάθισμα του συνοδηγού φτάνει το ύψος τους να ξεπερνά τα 1,5 μέτρα. Στο δρόμο πρέπει να εξηγούμε τι ακριβώς κάνουμε και γιατί. Με τον τρόπο αυτό δίνουμε την δυνατότητα να καταλαβαίνουν καλύτερα.

14. Σαν συνοδηγούς πρέπει να τους δίνουμε αυξημένα καθήκοντα και το αίσθημα ότι κάτι κάνουν. Γενικά δεν πρέπει να αφήνουμε κενά στο μυαλό τους.

15. Ενας άλλος τομέας που πρέπει να ρίξουμε βάρος είναι η δυνατότητα να γνωρίσουν τα παιδιά μας τα χαρακτηριστικά του οικογενειακού αυτοκινήτου. Ας το ξεκαθαρίσουμε μαζί τους και ας τους εξηγήσουμε τα χαρακτηριστικά τους. Πρέπει να έχει πλήρη εξοικείωση μ’αυτό. Πρέπει να μάθει ότι το αυτοκίνητο δεν είναι μέσον κοινωνικής καταξίωσης, αλλά μέσον που κάνει πιο εύκολη την ζωή μας. Αν ζητήσει να το οδηγήσει δεν πρέπει να το αποθαρρύνουμε. Ας του υποσχεθούμε ότι θα γίνει αυτό κάποια μέρα. Κρατάμε την υπόσχεσή μας και φροντίζουμε να γίνει αυτό σε κάποιο απόλυτα ελεγχόμενο χώρο.

16. Υπάρχει περίπτωση να μας ζητήσει και την πρώτη του μοτοσικλέτα. Στην περίπτωση αυτή αφού του εξηγήσουμε και τον ενημερώσουμε για τους ξεχωριστούς κινδύνους του δίτροχου, αφού του συζητήσουμε και αποδεχθεί τα πάντα, τότε αποφασίζουμε.

17. Σαν γονείς ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα τι δουλειά κάναμε όλα αυτά τα χρόνια πάνω σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής. Αν είμαστε ικανοποιημένοι από την δουλειά που κάναμε χρόνια τώρα κι εφ’όσον το επιτρέπουν τα οικονομικά μας μπορεί να το αποφασίσουμε. Αν όχι, τότε ας εξηγήσουμε στο παιδί τους πραγματικούς λόγους, χωρίς φόβο και προκαταλήψεις.

18. Γενικά τα παιδιά δεν θα πρέπει να φοβούνται την κυκλοφορία. Αντίθετα θα πρέπει να συμπεριφέρονται φυσιολογικά διότι και το γνωρίζουν και είναι μέρος της ζωής μας. Είναι περισσότερο από σίγουρο ότι αν ασχοληθούμε με τα παιδιά μας, αν απομυθοποιήσουμε το αυτοκίνητο από μέσα τους, αν εξηγήσουμε με υπομονή τους διάφορους κινδύνους αλλά και την ευκολία του αυτοκινήτου, τότε σίγουρα θα είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν σωστά την σκληρή κατά τ’άλλα κυκλοφοριακή κοινωνία.

19. Σκληρή διότι έτσι την κάναμε οι ίδιοι. Ποιός φροντίζει να μην κλείνουμε τις διασταυρώσεις ; Μπορούμε να αποφύγουμε κάποια λάθη. Και όμως δεν το κάνουμε. Αυτό θα πρέπει να καταλάβουν τα παιδιά μας. Την ουσία του προβλήματος και όχι όλα εκείνα τα επιφανειακά στοιχεία που έκαναν την χώρα μας να θρηνεί κάθε χρόνο 2.000 νεκρούς από τροχαία.

20. Πρώτιστο μέλημα των γονέων αλλά και των δασκάλων νομίζουμε ότι είναι η μόρφωση των παιδιών μας, αλλά και η προστασία τους από τροχαία και άλλα ατυχήματα. Μόνον μ’αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουμε στα παιδιά, τους αυριανούς πολίτες αυτής της χώρας, τις βασικές προϋποθέσεις για την συνέχιση της εξελικτικής τους πορείας.