Τι κατέθεσαν οι μάρτυρες στη σημερινή δίκη της υπόθεσης Τοπαλούδη

Ο πατέρας του θύματος Γιάννης Τοπαλούδης στην δική του κατάθεση είπε:
Πρώτα απ’ όλα θα μιλήσω ως γονιός, ως γονιός-μάρτυρας που με τόσο φρικιαστικό τρόπο έχασε το παιδί του. Προσπαθούσαμε με νύχια και με δόντια να της δώσουμε όλα τα εφόδια. Το σημαντικότερο εφόδιο ήταν ότι της μάθαμε να αγαπάει το συνάνθρωπο, να έχει αρχές, αξίες και ιδανικά,. Παρούσα εδώ είναι η Ελένη Τοπαλούδη, είναι στις ψυχές μας και στις καρδιές μας και θα είναι αιώνια. Ο πιο δύσκολος ρόλος είναι ο ρόλος των γονιών. Στο εδώλιο θα επρεπε να κάθονται και οι γονείς των δυο δραστών γιατί είχαν παρατηρήσει την παραβατική τους συμπεριφορά και δεν έκαναν κάτι. Δεν τα προστάτεψαν τα παιδιά τους και σκότωσαν το παιδί μου. Το κορίτσι μας πήγε στη Ρόδο το 2015, παρακολουθούσε και φοιτούσε στο πανεπιστήμιο. Ήταν μεγαλωμένη με αξίες και αγάπη. Στις 26 Νοεμβρίου μίλησα με τη κόρη μου. Την επόμενη μέρα μίλησε μαζί της η σύζυγος μου. Ήταν από τις τελευταίες επικοινωνίες μας. Το ενοίκιο της και τους λογαριασμούς της, τα πλήρωνα εγώ συν τα χρήματα που της δίναμε εγώ και η γιαγιά της για τα προσωπικά της έξοδα. Εμείς πηγαίναμε κάθε καλοκαίρι. Ήμασταν δίπλα της και ψυχικά και οικονομικά. Δε διαπιστώσαμε κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά της που να ήταν παράξενη ή ανησυχητική. Στις 28 Νοεμβρίου που της τηλεφωνήσαμε δεν απάντησε. Υποθέσαμε ότι θα ήταν σε μάθημα ή σε κάποια φίλη της. Την επόμενη μέρα ξανά προσπαθήσαμε. Άρχισαν να μας ζώνουν τα φίδια. Πήγαμε στην αστυνομία στο Διδυμοτειχο. Μας πήραν τηλέφωνο από το αστυνομικό τμήμα και μας ρώτησαν αν η κόρη μας είχε τατουάζ στο πόδι. Εγώ δεν το πίστευα. 1η Δεκεμβρίου πήγα με τον αδελφό μου στη Ρόδο. Φτάσαμε, πήγαμε στο λιμεναρχείο, μας πήγαν στον ιατροδικαστή, όλοι ήταν δίπλα μας και μας συμπαραστεκόντουσαν. Το πιο συγκλονιστικό που βιώσαμε ήταν όταν πήγα στο διαμέρισμα της κόρης μου, είδα το πλυντήριο που ήταν ακόμη αναμμένο, είδα τη τσίχλα της, το μισό φαγωμένο μήλο της στο ψυγειο.Ποτάμια τα δάκρυα, πως να τα μαζέψω; Το άλλο πιο συγκλονιστικό ήταν όταν τη μεταφέραμε με το αεροπλάνο στο Διδυμοτειχο και έλεγα « Ν ανέβει το αεροπλάνο λίγο πιο ψηλά μήπως το σώμα της συναντήσει τη ψυχή της και ξαναζωντανέψει». Ρητορικά ρωτάω την υπεράσπιση « αν ήταν γονείς της Ελένης, θα έκαναν τις ίδιες δηλώσεις;»