Πόσες ακόμη δολοφονίες απαιτούνται για να διωχθούν από την “πόλη” οι οχτροί;

Του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ A. ΜΩΡΙΔΗ*

Το πρωινό της 4ης Απρίλη βρήκε την Ελλάδα φτωχότερη, αφού ένας ακόμη Έλληνας αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών, που οφείλονται στις πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, που πρόθυμα παίζουν το ρόλο του καλού υπηρέτη των εγχώριων και ξένων δυνάμεων κατοχής.

Ήταν λίγο πριν τις 9 το πρωί, όταν ο ήχος ενός και μόνο πυροβολισμού κατάφερε να αναστατώσει την μίζερη ζωή των πολιτών της πολύβουης  πρωτεύουσας. Ο Δ.Χ., ετών 77, κείται νεκρός κάτω από τη σκιά ενός δέντρου στο κεντρικότερο σημείο της Αθήνας, στην πλατεία – σύμβολο για τη δημοκρατία και τον ελληνισμό. Στο σημείο εκείνο που αποτέλεσε διαχρονικά τον τόπο διεκδίκησης των δικαιωμάτων των Ελλήνων από το 1844 έως και τις δυναμικές συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων το περασμένο καλοκαίρι, στις οποίες μάλιστα συμμετείχε και ο ίδιος.

Πάνω του ένα ιδιόγραφο σημείωμα, γραμμένο με κόκκινο χρώμα. Ενδεχομένως, «αυτά τα κόκκινα σημάδια να είναι κι από αίμα» αφού «όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα». Στο σημείωμα του αναφέρει τα πάντα. Τα αίτια, τους ηθικούς αυτουργούς και την ελπίδα του ότι «οι νέοι χωρίς μέλλον» θα πάρουν τα όπλα και θα «κρεμάσουν ανάποδα στην πλατεία τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί τον Μουσολίνι».

Ο τόπος που επέλεξε να «διαμαρτυρηθεί με αξιοπρέπεια» σίγουρα δεν είναι τυχαίος, αφού η πλατεία Συντάγματος είναι η καρδιά της Ελλάδας. Το σημείωμά του, όλο κι όλο τρεις παράγραφοι, αποτελεί το μανιφέστο της νέας ελληνικής επανάστασης, που δεν πρέπει να αργήσει άλλο. Αυτοί που οδήγησαν την χώρα στο γκρεμό και τους πολίτες της στην εξαθλίωση πρέπει να τιμωρηθούν. Ο 77χρονος αυτόχειρας εξηγεί τον τρόπο, προφανώς απογοητευμένος από την επιλεκτική ελληνική δικαιοσύνη. Προτρέπει τους νέους  να πάρουν τα όπλα και να αντιδράσουν δυναμικά, όπως αρμόζει στην ηλικία τους.

Ο σημερινός νεκρός δεν αυτοκτόνησε, όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ. Δολοφονήθηκε αφού βασανίστηκε προηγουμένως ανελέητα από την κατοχική κυβέρνηση. Όπως βασανίζονται καθημερινά όλοι οι Έλληνες , οι οποίοι σε διάστημα ενός έτους είδαν να χάνουν τα πάντα. Έχασαν και την παραμικρή ελπίδα. «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» έγραφε ένα σημείωμα που άφησε κάποιος στον τόπο, που άφησε την τελευταία του πνοή ο 77χρονος συνταξιούχος. Ενδεχομένως μια έγγραφη υπόσχεση κάποιου νέου. Ελπίδα για να αναφωνήσουμε και πάλι: «Σώπα, όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» και θα σημάνουν την ανάσταση για το έθνος μας.

*Ο Δημήτριος Μωρίδης είναι δικηγόρος.