Ερωτηση βουλευτου Ελενης Τσιαουση για ΑμεΑ
Η Βουλευτής Έβρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ελένη Τσιαούση κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με αντικείμενο τις διακρίσεις των ασφαλιστικών ταμείων σε θέματα ΑΜΕΑ.
Στην ερώτηση της η κ. Ε. Τσιαούση επισημαίνει ότι:
«Όλοι οι άνθρωποι σε μία ευνομούμενη κοινωνία έχουν δικαίωμα σε καλύτερους όρους διαβίωσης και κοινωνικής μέριμνας, πόσο μάλλον τα άτομα με αναπηρία καθώς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, όπου καθημερινά έρχονται να αντιμετωπίσουν καθημερινές αντιξοότητες και δυσκολίες στο πολλαπλάσιο σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Γιατί όμως το κράτος να επιμένει να διαχωρίζει τα άτομα με αναπηρία σε δύο κατηγορίες ανάλογα με τον ασφαλιστικό φορέα τους, εφόσον η αναπηρία και τα επακόλουθα της είναι ίδια για όλα άτομα και δεν τα ξεχωρίζει σε ευνοημένα και μη.
Στα πλαίσια της κοινωνικής μέριμνας για τα άτομα με αναπηρία και κυρίως στα άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό και είναι ασφαλισμένα στο ΙΚΑ, διαπίστωσα πως υπάρχει μια κατάφορη αδικία, όπου η προηγούμενη κυβέρνηση δεν φρόντισε να μεριμνήσει για την συγκεκριμένη ομάδα παθόντων ατόμων, διότι διαχωρίζει τους ακρωτηριασμένους που είναι ασφαλισμένοι στο Δημόσιο με αυτούς που είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, σαν να πρόκειται για διαφορετική ομάδα παραπληγικών ή καλύτερα σαν να πρόκειται για διαφορετική μορφή ακρωτηριασμού ή αναπηρίας.
Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τον Ν. 3232/04 (και ειδικότερα με την παράγραφο 2 του άρθρου 5, ΦΕΚ 48/12.2.04) όπου αναφέρει αναλυτικά τις περιγραφόμενες κατηγορίες κινητικά αναπήρων ασφαλισμένων του ΙΚΑ, τονίζεται πως για τις περιπτώσεις των ακρωτηριασμών, προϋπόθεση για την έγκριση του σχετικού επιδόματος είναι:η κατάσταση των κολοβωμάτων να μην επιδέχεται εφαρμογή τεχνητού μέλους προς αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αντίστοιχου άκρου (δεν λαμβάνονται υπόψη τα τεχνητά μέλη που τοποθετούνται για αισθητικούς λόγους ). Η εν λόγο προϋπόθεση δεν ισχύει σε άτομα που είναι ασφαλισμένα στο Δημόσιο σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ν. 3232/04, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό δύο κατηγορίες πολιτών της ελληνικής κοινωνίας που έχουν υποστεί τον ίδιο ακρωτηριασμό, η νομοθεσία να τους τοποθετεί σε διαφορικές κατηγορίες μέριμνας και επιδομάτων, υποβαθμίζοντας και γυρνώντας ουσιαστικά την πλάτη σε ισότιμους πολίτες.
Επιπλέον η κυβέρνηση των προηγούμενων ετών με το άρθρο 61 παράγραφος 3 του Ν. 3518/06 (ΦΕΚ 272 Α’/21-12-2006) διατήρησε την συγκεκριμένη προϋπόθεση μόνο για τα άτομα με μονό ακρωτηριασμό, θεωρώντας πώς η ύπαρξη τεχνικού μέλους εξασφαλίζει την λειτουργικότητα και την άρση της αναπηρίας, ενώ αγνοείται παντελώς η περίπτωση των εχόντων μονές απλασίες. Με τον τρόπο αυτό επέτεινε την ανισότητα μεταξύ των δικαιούχων του επιδόματος, απομονώνοντας και αποκλείοντας από την καταβολή του επιδόματος παραπληγίας, τα άτομα με μονό ακρωτηριασμό.»
Με την ερώτηση της η κ. Ε. Τσιαούση ρωτάει τον κ. Υπουργό τα κάτωθι:
- Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε προκειμένου να εξαλειφθεί η προϋπόθεση (δηλαδή η κατάσταση των κολοβωμάτων να μην επιδέχεται εφαρμογή τεχνητού μέλους προς αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αντίστοιχου άκρου) που ορίζεται με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 Ν. 3232/04 (ΦΕΚ 48/12.2.04) και με το άρθρο 61 παράγραφο 3 του Ν. 3518/06 (ΦΕΚ 272 Α’/21-12-2006) για την έγκριση του επιδόματος παραπληγίας σε άτομα που έχουν υποστεί μονό ακρωτηριασμό και είναι ασφαλισμένα στο ΙΚΑ;
